Ο Αλέξης Πανσέληνος απαντά στο Νέο Ερωτηματολόγιο του L

19 August 2015

***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Σε ποιο έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας θα θέλατε να είχατε ζήσει;

Στον Υποκόμη της Βραζελώνης του Αλέξανδρου Δουμά.

Με ποια από τα αντικείμενα που βρίσκονται πάνω στο γραφείο σας διατηρείτε μια φετιχιστική σχέση;

Με την πίπα μου. Δεν ξέρω αν είναι φετιχιστική σχέση, σίγουρα είναι ερωτική.

Λαμβάνετε υπόψη σας τις κριτικές ή θεωρείτε ότι οι κριτικοί είναι ευνούχοι που μιλούν για την ερωτική πράξη;

Δεν είναι αλήθεια το τελευταίο. Δεν τις λαμβάνω υπόψη υπό την έννοια πως δεν θα επηρρέαζε με κανένα τρόπο ένας κριτικός το επόμενο βιβλίο μου με τις συμβουλές του – άλλωστε ποτέ δεν σου λεν πώς θα το έκαναν οι ίδιοι. Μια καλή κριτική είναι μια ευμενής ανάγνωση, τίποτα περισσότερο. Μια κακή, είναι μια ανάγνωση που δεν πρόσφερε στον αναγνώστη την απόλαυση όσων θα έπρεπε να απολαύσει. Είναι κρίμα.

Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις ή η σωστή λέξη είναι χιλιάδες εικόνες;

Η συμβολή μου στη σειρά “Η κουζίνα του συγγραφέα” στον Πατάκη έχει για τίτλο της “Μια λέξη χίλιες εικόνες.” Τι άλλο να σας πω ;

Ποιον συγγραφέα θα χαστουκίζατε δημοσίως και ποιον θα φιλούσατε;

Δημοσίως κανέναν. Νοερά όλους εκείνους που νομίζουν πως με ένα βιβλιαράκι ή δύο πήρανε θέση δίπλα στον Βυζηινό και τον Παπαδιαμάντη. Όσο για φιλί, θα προτιμούσα μια από τις νεαρές και ωραίες ποιήτριες που κυκλοφορούν μεταξύ Ιανού και Εγκλημάτων & Ποιημάτων. Παρά τους κακούς τους στίχους, εννοείται.

Με ποια φράση δεν θα μπορούσατε ποτέ να ξεκινήσετε ένα έργο σας;

“Για χρόνια πλάγιαζα νωρίς.” Με πρόλαβαν.

Αν ήσασταν ένα σημείο στίξης, ποιο θα ήταν αυτό;

Εισαγωγικά. Γράφω fiction βλέπετε.

Συνεχίστε τη φράση: Μου λείπει…

… η δεκαετία του 60, για να έκανα ξανά τα λάθη της.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο ψέμα που σας έχουν πει;

Πως ό,τι δε με σκοτώνει με κάνει δυνατότερο.

Πότε θα γράψετε την αυτοβιογραφία σας;

Θα το αφήσω για άλλους αυτό.

L transparent

Ο Αλέξης Πανσέληνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και δικηγόρησε ως το 1997. Εμφανίστηκε το 1982 με τη συλλογή Ιστορίες με σκύλους. Ακολούθησαν η βραβευμένη με Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος Μεγάλη Πομπή (1985), τα μυθιστορήματα Βραδυές μπαλέτου (1991), Ο Κουτσός Άγγελος (2002),Ζαΐδα ή Η καμήλα στα χιόνια (1996, επανέκδοση από το ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ: 2011) και ένας τόμος με δοκίμια (Δοκιμαστικές πτήσεις) το 1993. Επίσης, η συλλογή διηγημάτων Τέσσερις ελληνικοί φόνοι (2004), μεταφράσεις ξένης λογοτεχνίας όπως Ο Βλακοχορτοφάγος του John Barth (1999) και το αυτοβιογραφικό Μια λέξη χίλιες εικόνες (2004). Το μυθιστόρημά του Σκοτεινές επιγραφές (ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2011) τιμήθηκε με το Βραβείο Μυθιστορήματος του περιοδικού Διαβάζω 2012.

Το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο: ”Η Μεγάλη Πομπή” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο