***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Ο φλογοφόρος, Μπέρναρντ Κόρνγουελ, Εκδόσεις Ψυχογιός

Είναι κοινώς παραδεκτό ότι ότι οι γυναίκες διαβάζουν περισσότερο από τους άνδρες. Το βιβλίο όμως του Μπέρναρντ Κόρνγουελ, με τίτλο Ο φλογοφόρος, θα το βρει εξίσου ενδιαφέρον και το ανδρικό κοινό της χώρας μας, αφού πρόκειται για ένα ιστορικό πολεμικό, αλλά και πολυπρόσωπο μυθιστόρημα δράσης.

Ο φλογοφόρος είναι το δέκατο μέρος της σειράς που τιτλοφορείται Σαξονικά Χρονικά και έχει μεταφερθεί πολύ επιτυχημένα στην τηλεόραση με τον τίτλο του πρώτου βιβλίου της σειράς, ήτοι Το τελευταίο βασίλειο.

Η σχέση του εβδομήντα επτάχρονου συγγραφέα με την Ιστορία είναι πολυετής, αφού Ο φλογοφόρος είναι το δέκατο έκτο ιστορικό βιβλίο του το οποίο μεταφράζεται στην ελληνική γλώσσα. Έχει γράψει ιστορικά μυθιστορήματα για τους Ναπολεόντειους πολέμους, τον Εκατονταετή πόλεμο και τον βασιλιά Αρθούρο. Τα Σαξονικά Χρονικά αφορούν την σκοτεινή μεσαιωνική περίοδο της Μεγάλης Βρετανίας, τότε που αυτή ήταν κατακερματισμένη σε μικρά βασίλεια και οι κάτοικοί της δεν είχαν σχηματίσει ακόμη την εθνική τους συνείδηση. Όπως μας λέει ο ίδιος στον επίλογο του βιβλίου του, τότε, γύρω στα 870 δηλαδή, όταν τοποθετείται το πρώτο μέρος των Σαξονικών χρονικών, δεν υπήρχε ούτε Αγγλία, ούτε Ουαλία, ούτε Σκοτία. Το γεγονός το οποίο έμελλε να προκαλέσει τη γένεση της εθνικής ταυτότητας των Βρετανών και την ενσωμάτωσή τους σε ένα ενιαίο βασίλειο ήταν, το δίχως άλλο, οι εισβολές των Βίκινγκ.

Η περίοδος αυτή της ιστορίας της Μεγάλης Βρετανίας ήταν άγνωστη στους περισσότερους Βρετανούς και αυτό ακριβώς το γεγονός στάθηκε για τον συγγραφέα το έναυσμα για τη δημιουργία της εν λόγω σειράς.

Πρόκειται για μία εξαιρετικά ταραγμένη εποχή, η οποία, σε αντίθεση με όσα γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος, δεν ήταν αμιγώς χριστιανική, αφού πολλοί Βρετανοί, όπως και οι περισσότεροι Αγγλοσάξονες και οι Βίκινγκ εισβολείς ήταν παγανιστές και όχι -ακόμη- χριστιανοί. Την εποχή αυτή η ανθρώπινη ζωή δεν είχε καμία αξία και η κοινωνία ήταν καθαρά πολεμική. Οι οικογενειακές έριδες ήταν δε, κάτι πολύ συνηθισμένο στη μεσαιωνική ευρωπαϊκή κοινωνία.

Στο συγκεκριμένο βιβλίο συναντάμε ξανά τον πολεμιστή-Άγγλο, αλλά μεγαλωμένο με τους Βίκινγκ- Ούτρεντ-, ο οποίος προσπαθεί απεγνωσμένα να πάρει πίσω το οχυρό κάστρο του στο Μπέμπανμπεργκ, κάτι που του ανήκει δικαιωματικά, από τα χέρια του ξαδέλφου του. Αυτός έχει συμμαχήσει με τους Σκοτσέζους και τον Έθελχελμ, τον αιώνιο εχθρό του Ούτρεντ, έτσι η αποστολή του Ούτρεντ γίνεται ακόμη πιο δύσκολη.

Πυκνά δάση, λιβάδια νοτισμένα με την παροιμιώδη υγρασία των Χάιλαντς, μεγαλόπρεποι πύργοι, όμορφες δεσποσύνες και γενναίοι πολεμιστές, συνετοί και φιλόδοξοι βασιλιάδες, μοχθηροί μάγοι, λυκοφιλίες, γάμοι πολιτικού συμφέροντος, θρησκευτικοί φανατισμοί, αιμοσταγείς μάχες, μα και η πανταχού παρούσα ερωτική επιθυμία, όλα αυτά αποτελούν τον κόσμο του Κόρνγουελ.

Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα οι Έλληνες συγγραφείς δεν μας έχουν συνηθίσει σε τέτοιου τύπου καθαρά πολεμικά και ιστορικά, δηλαδή, μυθιστορήματα δράσης. Στο εξωτερικό, αντιθέτως, το είδος αυτό είναι αρκετά δημοφιλές, αν και στην Ελλάδα βρίσκεται σε ανοδική τροχιά, όπως τουλάχιστον μαρτυρά η επιτυχία στη χώρα μας σειρών όπως το The Game of Thrones.

Το βιβλίο υπόσχεται άφθονη δράση και περιπέτεια, αλλά και μπόλικη δόση Ιστορίας, αφού ο συγγραφέας είναι ειδήμων στο είδος του και έχει πραγματοποιήσει ενδελεχή έρευνα σχετικά με το θέμα. Πρόκειται, πράγματι, για αληθινό ιστορικό μυθιστόρημα που μεταφέρει τον αναγνώστη κατευθείαν σε εκείνη τη σκοτεινή εποχή, αφού ο συγγραφέας δεν αφήνει τίποτε στην τύχη από τις περιγραφές του: από τα ρούχα, τη διατροφή και τις συνήθειες της εποχής, μέχρι τη θρησκεία και τις ιδέες, όλα αυτά τα αναφέρει με κάθε λεπτομέρεια. Οι διάλογοι των σκληροτράχηλων και αθυρόστομων πολεμιστών είναι αποδομένοι στο πνεύμα της εποχής, η γραφή λιτή και η αφήγηση πρωτοπρόσωπη.

Ο Κόρνγουελ συγγράφει ένα ακόμη ιστορικό παραμύθι, με δράση που κινείται σε ένα πλαίσιο παραμυθιού, είναι όμως αληθινή Ιστορία. Και, τέλος, ίσως το βιβλίο αυτό να είναι το πιο μυθιστορηματικό της σειράς, όπως μας λέει και ο ίδιος ο συγγραφέας στον επίλογο.

«Άρχισαν να τρέχουν παράλληλα στους φυγάδες, και μετά ένας από αυτούς, ο Σούιθουν, έστριψε γρήγορα και πέταξε το κοντάρι του, όχι σε κάποιον αναβάτη, αλλά στα πόδια του πρώτου αλόγου. Ακούστηκε ένα σύντομο ουρλιαχτό πόνου, πόδια τινάχτηκαν παντού, το άλογο έπεσε και κατρακύλησε ουρλιάζοντας αξιολύπητα, και ο αναβάτης παγιδεύτηκε κάτω από το σώμα του καθώς αυτό γλιστρούσε στο γρασίδι. Μετά ένα δεύτερο άλογο όρμησε προς το πεσμένο και έπεσε και αυτό».

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.