***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Περιγράψτε μας την εικόνα του εφηβικού δωματίου σας και βάλτε μας και το σχετικό soundtrack.

Η εφηβεία είναι μάλλον τυφλό σημείο, μια τυφλότητα ανάμεσα σε τέσσερες γωνίες, αλλά θυμάμαι ότι κάπου έπαιζε το Thick as a Brick των Jethro Tull.

Αν παρομοιάζατε το έργο σας με ζωγραφική, ποιος ζωγράφος θα ήσασταν;

Θα μπορούσα να επιλέξω μάλλον ως ευχή και όχι ως γεγονός. Θα ήθελα τα κείμενα μου να κατάφερναν κάτι από τον ήπιο μοντερνισμό του Μπαλτύς ή του Έντουαρντ Χόπερ.

Με ποιον λογοτεχνικό ήρωα θα θέλατε να έχετε ερωτική σχέση;

Με την ηρωίδα του επόμενου βιβλίου μου.

Ποια η ιδανική θερμοκρασία περιβάλλοντος (υπό σκιά η μέτρηση) για να διαβάζετε ή να γράφετε;

Η θερμοκρασία που βράζει το σκοτάδι.

Υπάρχει κάτι ή κάποιος λόγος που θα σας έκανε να σταματήσετε το γράψιμο;

Φαντάζομαι άμα έχανα τα χέρια μου αλλά μάλλον και εκεί βρίσκει κανείς λύσεις.

Έχετε κλάψει ποτέ για ένα στίχο ή για μια φράση που διαβάσατε;

Τελευταία φορά που έκλαψα ήταν διαβάζοντας για δεύτερη φορά το Catch-22 του Joseph Heller (βέβαια το κλάμα ήταν από τα γέλια οπότε δεν είμαι σίγουρος αν μετράει).

Ποια θα ήταν η πιο ακραία πράξη θυσίας που θα κάνατε για έναν άνθρωπο που αγαπάτε πολύ;

Δεν μου φαίνεται ωραίο να προεξοφλείς τα όρια σου. Εννοώ έχει μάλλον περισσότερο ενδιαφέρον να περιμένεις να εκπλήξεις (θετικά ή αρνητικά) τον εαυτό σου, αποφεύγοντας μονίμως την απάντηση στην συγκεκριμένη ερώτηση.

Αν ο έρωτας και ο θάνατος είναι τα δύο μεγάλα θέματα της λογοτεχνίας, ποιο είναι για σας το τρίτο κατά σειρά;

Νομίζω ότι βρίσκω περισσότερο ενδιαφέρον στα μικρά θέματα, αυτά μάλλον που καταγράφηκαν ως μικρά ή δευτερεύοντα: την βλακεία, το κωμικό, την τεμπελιά, την κοινοτοπία. Από την άλλη είναι μάλλον τα θέματα αυτά που σε επιλέγουν και όχι αντίστροφα. Όλη η πτώση στους δρόμους γύρω επιβάλλει τη δική της θεματική, ακόμα και μέσα από την πλάγια οδό.

Ποιο είναι το πιο υπερτιμημένο βιβλίο όλων των εποχών;

Θα έλεγα κάπως αυθόρμητα και μάλλον από προσωπική εμμονή, τα μυθιστορήματα του Καζαντζάκη. Φυσικά ενδέχεται να κάνω και λάθος και να ξεχνάω κάτι πολύ βασικό, αλλά είναι καλό να τιμούμε τις εμμονές μας.

Γιατί δε λέμε πάντα την αλήθεια;

Νομίζω πως συνήθως είναι βαρετή. Από την άλλη σίγουρα φταίει και ο καπιταλισμός της μεταφορντικής εποχής, της παγκοσμιοποιημένης αγοράς και της χρηματοπιστοτικής ηγεμονίας. Μην με ρωτάτε με ποιον τρόπο -δεν γνωρίζω να σας απαντήσω- αλλά πάντα κάπως έχει βάλλει το χέρι του σε κάθε τι το αρνητικό και το ψεύτικο.

Ο Θωμάς Τσαλαπάτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984. Σπούδασε στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Αθηνών. Η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο ‘’Το ξημέρωμα είναι σφαγή κύριε Κρακ’’ κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Εκάτη το 2011 και απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα. Από τις ίδιες εκδόσεις κυκλοφορεί επίσης, ένα βιβλίο με ποίηση του W.B. Yeats, που μετέφρασε σε συνεργασία με τον Μιχάλη Παπαντωνόπουλο. Αρθρογραφεί στην Εφημερίδα των Συντακτών, στην εφημερίδα Εποχή, στο περιοδικό Unfollow και σε άλλα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα. Το σύνολο των κειμένων του βρίσκονται στο ιστολόγιo Groucho Marxism (tsalapatis.blogspot.gr)

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.