***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
(40) Σαράντα πρόσωπα που σημάδεψαν το 2021, εξόχως ποιητικά. Με άλλα λόγια το δεύτερο δέρμα και το υλικό της ζωής που αφήνει το αποτύπωμά της σε μια ακόμη χρονιά αυτού του ολοκαίνουριου, γκριζομάλλη αιώνα. Στο φιλόξενο Literature που ετοιμάζεται να μεγαλώσει μαζί μας.
Στην Άκοβα Όλοι τραγουδούν Φιλιώ Πυργάκη
Γεννήθηκε τον Οκτώβρη του 1939 και άφησε την τελευταία της πνοή το καλοκαίρι του 2021. Διάλεξε τον μήνα του θερισμού και είπε αντίο στα φαράγγια και τα σκαρφαλωμένα χωριά μια διαχρονικής και ωραίας ορεινής Ελλάδος. Είπε το τελευταίο της τραγούδι και άφησε την φωνή της να πλανάται στα μυθικά πανηγύρια του καλοκαιριού. Στην Άκοβα της μεταφυσικής Αρκαδίας κανείς δεν μιλά για εκείνη σαν να έχει από καιρό πεθάνει. Επειδή ο ασύστατος χρόνος κάτι τέτοιες μορφές όπως η Φιλιώ Πυργάκη τις θεμελιώνει στην λαϊκή συνείδηση και τις αφήνει να κατοικούν εκεί.
Η σπουδαία τραγουδίστρια των δημοτικών μας τραγουδιών έφυγε νικημένη από τον καρκίνο. Πολέμησε για δεκατρία χρόνια την νόσο μα ο αγώνας είναι πάντα άνισος και ο εχθρός γνωρίζει ένα σωρό περάσματα. Ο νεοελληνικός πολιτισμός έκανε την αναφορά του και έπειτα προχώρησε με στυλ μες στις αίθουσες των μεγάλων ακροάσεων. Μερικές λήψεις από το κοιμητήριο που θα αναπαυθεί και η Φιλιώ Πυργάκη περνά στο πάνθεον της νεοελληνικής μουσικής. Και όμως η ταυτισμένη με την ελληνική πανήγυρη, η φολκλόρ Πυργάκη για την σύγχρονη θεώρησή μας, κερδίζει όλα αυτά τα χρόνια τις καρδιές του κοινού της. Διασώζει το δημοτικό τραγούδι από τον αφανισμό και περιφρονεί τους τρανούς συνθέτες της επικαιρότητας. Εκείνοι με την σειρά τους την αγνοούν επιδεικτικά και μόνο μετά τον θάνατό της, αντικρίζοντας τις σημασίες που κουβαλούσε αυτή η λαϊκή τραγουδίστρια μες στην φωνή και το παράστημά της, βρίσκουν μερικές λέξεις για να πουν.
Η Φιλιώ Πυργάκη είναι ένα από τα πρόσωπα του 2021. Και αυτό επειδή μαζί της παίρνει ένα κομμάτι από το θέρος αυτού του τόπου που στήνει πλάι στον άγιο πάντα, τον χορό, τον έρωτα και το όνειρο. Επειδή η θρυλική ερμηνεύτρια από τον κορινθιακό Ασπρόκαμπο τραγούδησε και θα τραγουδά για πάντα, στο όνομα της μικρής μας αιωνιότητας που μες στις αυγουστιάτικες νύχτες συναντούν το δημοτικό τραγούδι και τραβούν στην ωραία Πέμπτη αίσθηση του ελληνικού καλοκαιριού.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
