Αλεξέι Ναβάλνι  Έγκλειστη Αντιπολίτευση

Αλεξέι Ναβάλνι. Ηγέτης της ρωσικής αντιπολίτευσης. Αυτής που προσπαθεί εδώ και δεκαετίες να αναπνεύσει. Μάταια, όλα τα καθεστώτα έχουν τον τρόπο τους να επιβάλλουν τον νόμο της σιωπής. Θέλεις με παρελάσεις και εορτασμούς, θες με φόβο και καταστολή, αργά ή γρήγορα η πιο θεληματική εξουσία μεταμορφώνεται στο μεγάλο, χαμένο άλμα ενός λαού.

Το 2020 πραγματοποιείται απόπειρα δολοφονίας του. Νοσηλεύεται στο Βερολίνο και όταν πια λαμβάνει εξιτήριο και παρά τις συστάσεις των Γερμανών για την παραμονή του στην χώρα, ο ίδιος συλλαμβάνεται με την επιστροφή του στην πατρίδα. Με συνοπτικές διαδικασίες καταδικάζεται και οδηγείται στις φυλακές στις αρχές του 2021. Εκεί δεν μετρά η υποψηφιότητα για το Νόμπελ και οι βραβεύσεις παρά μόνο ο νόμος του εγκλεισμού, τα βασανιστήρια και ο αργός θάνατος. Οι διεθνείς πιέσεις για μια δίκαιη, έστω δίκη πέφτουν στο κενό. Το ρωσικό κατεστημένο παραμένει ακλόνητο πάνω από τα κοιτάσματα του φυσικού αερίου που καθορίζουν τους όρους του παιχνιδιού και τους πριμοδοτούν μοναδικά.

Η ρωσική, επικρατούσα τάξη συνεχίζει απτόητη την προέλασή της. Η ευτυχία της πάλαι ποτέ Ομοσπονδίας κρίνεται σήμερα στην Κριμαία και τα διάφορα πεδία της αχανούς χώρας. Οι συνθήκες περιορισμού της ελευθεροτυπίας, οι διατάξεις που περιθωριοποιούν τους ομοφυλόφιλους, ένα είδος σιωπηρού θρησκευτικού φανατισμού, κυρίαρχου στοιχείου της καινούριας χώρας που χτίζουν οι εκλεκτοί συνιστούν τους πυλώνες της πολιτείας και θέματα έξω από τους κόλπους της κοινής συζήτησης.

Ο Αλεξέι Ναβάλνι παραμένει φυλακισμένος, μα περισσότερο από ποτέ επίκαιρος στην συνείδηση της παγκόσμιας κοινότητας. Τα νέα για την υγεία του μετά την απεργία πείνας σταματούν τον Απρίλη της χρονιάς που φεύγει. Έκτοτε σκόρπιες αναφορές κάνουν λόγο για τις φριχτές συνθήκες που αντιμετωπίζει μία από τις ισχυρότερες φωνές κατά του συγκεντρωτισμού και της διαφθοράς. Μαζί του φωτίζονται χιλιάδες άλλες περιπτώσεις αντιφρονούντων που παραμένουν φυλακισμένοι σε δεκάδες χώρες του κόσμου, περιπτώσεις επιβεβαιωτικές της ποιότητας με την οποία ασκείται σήμερα η δημοκρατία από τις προσωποπαγείς προεδρίες.