***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
(40) Σαράντα πρόσωπα που σημάδεψαν το 2021, εξόχως ποιητικά. Με άλλα λόγια το δεύτερο δέρμα και το υλικό της ζωής που αφήνει το αποτύπωμά της σε μια ακόμη χρονιά αυτού του ολοκαίνουριου, γκριζομάλλη αιώνα. Στο φιλόξενο Literature που ετοιμάζεται να μεγαλώσει μαζί μας.
Δήμητρα
Θα την θυμάμαι για πάντα
Όπως την είδα στο σκίτσο
Της @Zaklin Polenaki,
Απίστευτα λυπημένη
Με μένα να φταίω
[…κατά το οποίο τραυματίσθηκε θανάσιμα, από διερχόμενο Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, αγνώστων στοιχείων ταυτότητας πεζός…]
Με αυτήν την λιτή διατύπωση ο Δημήτρης Καλογιάννης, η «Δήμητρα» της Λέσβου κερδίζει την αθανασία. Τίποτε αρχαιοελληνικό, μονάχα ένα παλιό φουστάνι, πέρλες, το όνειρο και ο πυρετός. Η Δήμητρα περνά στην άλλη πλευρά αποχαιρετώντας τις συμβάσεις και τους καθωσπρεπισμούς μιας κοινωνίας που καταρρέει παίζοντας εδώ και χρόνια, με ατάλαντη επιμονή, την μεγάλη σκηνή της ανθρωπιάς.
Ένας υπερήλικας οδηγός σκοτώνει και εγκαταλείπει το θύμα του. Θα παραμείνει στα αζήτητα των νεκροτομείων, ένα ανεπίδοτο διαβιβαστικό μες στα υπηρεσιακά γρανάζια. Η επιμονή των συγγενών αλλά και το πρωτοφανές ενδιαφέρον της κοινής γνώμης θα κινητοποιήσει τις αρχές. Ο θύτης εντοπίζεται, η θλιβερή είδηση επιβεβαιώνεται.
Τα κολιέ που γίνονται κομμάτια εμπρός στην φοβερή ζωή και δεν θα μπορούσε πιο τραγικά να γραφτεί το φινάλε μιας τρομαγμένης και εγκλωβισμένης ύπαρξης. Μια ψυχή ελεύθερη, κλειδωμένη στο λάθος σώμα. Τα παιδιά της γειτονιάς του τον πειράζουν, ακριβώς όπως λέει το τραγούδι. Μα εκείνος αφιερώνεται στο όνειρό του, ολόκληρη ζωή στην κόλαση για μια αιτία ουρανού. Έτσι το γράφει η Κλαρίσε Λισπέκτορ και αυτό το σημείωμα δεν θα μπορούσε να εφεύρει καλύτερο τρόπο για να συνοψίσει το πέρασμα της βασανισμένης Δήμητρας από την ασυγκίνητη εποχή μας.
Αυτό το σημείωμα αθροίζει τις μνήμες της χρονιάς που λιγοστεύει και συλλογίζεται τι παράξενο πράγμα που είναι οι συμπτώσεις. Η Δήμητρα που έζησε κλειδωμένη σε ένα ξένο κορμί, σήμερα βλέπει το όνομά της να γράφεται αποκλεισμένο μες στα εισαγωγικά, σημαίνοντας κάτι άλλο από την επιθυμία της, έναν υπαινιγμό της αποδοκιμασίας μας.
Για αυτό και απόψε αυτή εδώ η ανάμνηση τα αρνείται επιδεικτικά.
Το 2021 της οφείλει απλόχερα την ιδιότητα που ονειρεύτηκε. Την αποχαιρετά
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
