***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Το ‘69 ένας αναδυόμενος δημιουργός ονόματι Piero Schivazappa σκηνοθετεί την πρώτη και ενδεχομένως τη μεγαλύτερή του επιτυχία στο κινηματογραφικό πανί με τίτλο: «The Laughing Woman» ή αλλιώς «The Frightened Woman»… εξαρτάται από ποια σκοπιά το δει κανείς!
Ένα ερωτικό θρίλερ που κυκλοφόρησε στο μεταίχμιο των 60’s και των 70’s, με μια πινελιά από την δεκαετία που έφτασε επιτυχώς στο τέλος της και μια από την αμέσως επόμενη που επιτάσσει αισθησιασμό και τόλμη χαρακτηρίζοντας την επερχόμενη σινεματική εποχή. Το «Laughing Woman» σηματοδοτεί την εξέλιξη των θρίλερ του ιταλικού κινηματογράφου με ποπ χρώματα και έναν υπερχειλίζοντα ερωτισμό, χαρακτηριστικό που, ως επί το πλείστον, επικρατεί καθ’ όλη τη διάρκεια του ‘70.
Οι εικαστικές τέχνες συναντούν την 7η τέχνη και μαζί συσπειρώνονται για μια μοναδική αισθητική που σήμερα αποτελούν σημαντικό κομμάτι των ειδών του σινεμά, ένα κομμάτι το οποίο σήμερα έχει κατακτήσει τον όρο «art-house». Με θεμελιώδη βάση το μαύρο χιούμορ, το φιλμ του Schivazappa αποτελεί ένα κολάζ στοιχείων τα οποία πρωταγωνιστούν στα φημισμένα «giallo», που υπήρξε και ο επικρατέστερος χαρακτηρισμός για τις ιταλικές ταινίες genre της εποχής, καθώς και έντονες επιρροές από την τέχνη της φωτογραφίας, ζωντανεύοντας στιλιστικά εκθαμβωτικές εικόνες της pop art στην οθόνη μιας τέχνης που δικαίως, όπως αποδεικνύεται κι εδώ, λέγεται πως συμπεριλαμβάνει όλες τις υπόλοιπες.
Μια νεαρή δημοσιογράφος για χάρη της έρευνάς της περνάει ένα αξέχαστο σαββατοκύριακο στη βίλα ενός σαδιστή, ζάμπλουτου εργένη, δόκτωρα και μέλους μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης που ενδιαφέρει το έργο της όμορφης δημοσιογράφου, που αρέσκεται στο να σαγηνεύει γυναίκες όλων των ηθών και να τις εγκλωβίζει στα οικτρά σεξουαλικά του παιχνίδια. Η γυναίκα αφότου ναρκωθεί, υποβάλλεται σε αλλεπάλληλα σαδομαζοχιστικά τερτίπια ενός άψυχου, ανθρωπόμορφου -όμως πλέον γοητευτικού- τέρατος όσο πασχίζει να βρει τον τρόπο που θα την απαγκιστρώσει από τα σφικτά δεσμά του. Μια νύχτα που αρχικά έμοιαζε να παραπέμπει σε μια συναρπαστική ερωτική περιπέτεια στην μοντέρνα υπερπολυτελή οικία του James Bond, με το πέρας της ώρας φέρνει ολοένα και περισσότερο σε μια απλώς πιο γκλαμουράτη εκδοχή της κόλασης.
Ωστόσο, η γυναίκα φαίνεται σταδιακά να απολαμβάνει τα αποπλανητικά κόλπα του πλούσιου τρελογιατρού με μια εμφανή τάση να τιθασεύσει το κτήνος που τον τυφλώνει και τον καθοδηγεί να φέρει εις πέρας ακόμη και δολοφονία. Κάτι έχει ξεκινήσει να αλλάζει μέσα του, έχει σκιρτήσει ένα συναίσθημα στοργής που δεν είχε άλλοτε ξανανιώσει ως τώρα. Μια μέρα χτύπησε την πόρτα του μια ελπίδα για αλλαγή, μια γυναίκα που δεν μοιάζει με τις άλλες, αυτές που το μόνο που θέλουν -σύμφωνα με αυτά που έχει βιώσει μέχρι στιγμής- είναι να σε βλάψουν. Σε αποπλανούν, σε μπλέκουν στον ιστό τους κι έπειτα σε κατασπαράζουν. Σχεδόν δεν θα το περίμενε κανείς πως θα έρθει η στιγμή που θα βρεθεί εκείνο το αγγελικό πλάσμα σαν “από μηχανής θεός” που θα τον εξημερώσει. Σε αυτό το σημείο, δεν είναι ακόμη σίγουρο για το ποιος πραγματικά έχει το πάνω χέρι σε αυτή την αρρωστημένα ρομαντική σχέση.
Αν όχι το σενάριο, σίγουρα η πλανοθεσία, η φωτογραφία και το μοντάζ της ταινίας έρχονται σε τέλεια αρμονία και δίνουν τον ρυθμό για μια σχεδόν αέρινα δομημένη ροή που πέρα από ορισμένες εκπλήξεις οι οποίες ενίοτε δεν μαρτυρούν από την αρχή προς τα που πηγαίνουν, στερείται από «λακκούβες» και άβολες παύσεις. Μια αριστοκρατική και φινετσάτη εσάνς, παίρνει την θέση του γκροτέσκου και οτιδήποτε πολλές φορές συνδέουμε με ένα τυπικό ευρωπαϊκό φιλμάκι τρόμου της δεκαετίας και δίχως δεύτερη σκέψη ανυψώνει αισθητά την ποιότητά της. Εικόνες, ψυχεδελικοί τζαζ ήχοι, ενδυματολογία και σκηνογραφία υπεράνω προσδοκιών. Ένα έργο που «φωνάζει» ανερχόμενο ταλέντο, πράγμα που δυστυχώς δεν έγινε πραγματικότητα στο έπακρο. Ο Schivazappa σκηνοθέτησε λίγες ακόμη ταινίες, η πλειοψηφία εκ των οποίων δεν έκαναν καν την υπέρβαση από την μικρή στη μεγάλη οθόνη και το «Laughing Woman» παραμένει ένα κρυφό διαμάντι του είδους αλλά και ένα από τα πολυτιμότερα δικά του.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
