***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Δύο πληρωμένοι δολοφόνοι καταφτάνουν σε μια τοπική diner στην πόλη του Brentwood όπου συχνάζει ο «στόχος» τους, ο Pete aka Ole και για τους φίλους… «Σουηδός» (Burt Lancaster). Ο στενός του φίλος και συνεργάτης, Nick, και οι εργαζόμενοι του εστιατορίου, σοκαρισμένοι αντιλαμβάνονται πως οι πιθανότητες να σώσουν τον παλιόφιλό τους στερεύουν καθώς παρακολουθούν τους οπλισμένους άντρες να κάνουν την θεαματική τους έξοδο από το μαγαζί και να οδεύουν προς τα μέρη του για να εκπληρώσουν τον σκοπό τους. Ωστόσο, ο Nick καταφέρνει να προλάβει το κακό και να τον προειδοποιήσει, αντικρίζοντας ένα ζωντανό «πτώμα» κολλημένο στο κρεβάτι του, περιμένοντας απαθές την μοιραία του κατάληξη. «Δεν υπάρχει τίποτα που μπορώ να κάνω. Δεν υπάρχει τίποτα που μπορείς να κάνεις. Έκανα κάτι κακό… κάποτε…».
Το «πτώμα» υπήρξε ένας εξαιρετικά «ξύπνιος» και ενδιαφέροντας τύπος, ένας άνθρωπος που έζησε πάνω από μία ζωές με διαφορετικά πρόσωπα, για καθένα από τα οποία ήταν εξίσου αγαπητός αλλά και μισητός. Από εκείνους ξεκινά και ο Jim Reardon (Edmond O’Brien), ένας ασφαλιστής, που διερευνά την υπόθεση της μυστηριώδους δολοφονίας, που με το πέρας της ώρας δημιουργεί περισσότερα ερωτηματικά απ’ ότι απαντήσεις. Για τον συνεργάτη του, όλα ξεκίνησαν όταν ο Pete αισθάνθηκε μια δυσφορία και έφυγε από την δουλειά κι έπειτα δεν επέστρεψε ποτέ. Για την κληρονόμο του πάλι, η αρχή του τέλους ήταν σίγουρα μια αόρατη για εκείνη αλλά μετά βεβαιότητας υπαρκτή κινητήριος δύναμη για να τον ωθήσει στην αυτοκαταστροφή, ενώ για την πρώην αγαπημένη του, η αιτία για την αλλαγή του, είναι μια αιθέρια, σκανδαλώδης παρουσία που του έκλεψε το μυαλό. Όλα συνδέονται και η ζωή ενός ανθρώπου, παρ’ ότι πολλές φορές περίπλοκη, με ποικίλες εκφάνσεις, παραμένει μία και το σίγουρο είναι πως κάτι ασήμαντο για τον έναν, ίσως να ήταν σημείο καμπής για κάποιον άλλον, που άμα τη εμφανίσει του θα συναρμολογήσει λιθαράκι λιθαράκι τον γρίφο που όλοι αναμένουν να ξεδιπλωθεί. Όπως άλλωστε μας έμαθαν από πολύ νωρίς τα θρίλερ μυστηρίου, όλοι οι χαρακτήρες θα μας χρειαστούν στην πορεία.
Η αφορμή δεν θα αργήσει να γίνει αιτία και πίσω από την εκθαμβωτική της όψη, κρύβει μια άλλη, αποκρουστική. Την πέτρα του σκανδάλου για την αινιγματική ιστορία του Ole, αναλαμβάνει η Ava Gardner στον ρόλο της Kitty και από το σημείο της εμφάνισής της στην ταινία κι ύστερα, το «γατήσιο» όνομα και βλέμμα της μαγνητίζει την οθόνη καθώς και τα εσώψυχα του πρωταγωνιστή, προκαλώντας σύγχυση σε κάθε της λεπτό. Ένα μικρό screen time αλλά κι ένας καθοριστικής σημασίας χαρακτήρας, πανταχού παρών και καταλυτικός για την εξέλιξη της πλοκής, με μια συμβολική παρουσία και ένα φόρεμα που πρωταγωνιστεί στην πρώτη της σκηνή αλλά κι έκτοτε στην ενδυματολογική ιστορία του αμερικάνικου σινεμά, συναγωνιζόμενη την Rita Hayworth την ίδια χρονιά με την επίσης αλησμόνητη ενδυμασία της στο «Gilda». Όποιος επινόησε τον όρο «femme-fatale», θα λέγαμε πως στο νου του είχε ξεκάθαρα την Kitty, η οποία περιγράφει ολόκληρη την ύπαρξή της με δυο κουβέντες: «Είμαι δηλητήριο για σένα και για όλους γύρω μου. Θα φοβόμουν να είμαι με αυτόν που αγαπώ για το κακό που θα του κάνω. Δεν με νοιάζει να του κάνω κακό».
Όσο για τον «Σουηδό», πριν γίνει ένας απλός Pete, ήταν πρώην πυγμάχος και επιτυχημένος κομπιναδόρος, ανήκοντας σε μια ομάδα «μούτρων» με αρχηγό την ήσυχη αλλά πανίσχυρη Kitty, που έβρισκε ανέκαθεν τον δρόμο να ξεγλιστράει απ’ τα μπλεξίματα με «όπλο» την γοητεία της. Το λάθος του Pete ήταν ότι ερωτεύτηκε, κάτι για το οποίο όπως γνωρίζουμε από την αρχή της ιστορίας του θα πληρώσει αδρά το τίμημα. Η μαγεία της προκείμενης υπόθεσης, είναι πως τα «χαρτιά» της είναι ανοιχτά από πολύ νωρίς και το σενάριο δεν αποτελεί τίποτα παρά μια ευφυή αναδρομή στο παρελθόν, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα αιτιολογήσει και το παρόν.
Αμέσως μετά το ψυχολογικό θρίλερ «Spiral Staircase», ένα μεταβατικό «σκαλοπάτι» για τον ερχομό του μετασχηματισμού του είδους σε εκείνο του slasher, ο Γερμανός σκηνοθέτης, Robert Siodmak, μετέφερε την μικρού μήκους ιστορία του Ernest Hemingway (του ‘27) στην μεγάλη οθόνη, μετατρέποντάς την σε ένα από τα πιο διακεκριμένα noir της εποχής του. Η εντυπωσιακή του κλίση στον κόσμο του noir, του επιφέρει τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ για το «Killers» αλλά και πολλές άλλες ακόμη για το «στέμμα» που φορούν πρωτοπόροι της εποχής, που εναπόθεσαν τα στιβαρότερα θεμέλια για την καλλιέργεια του είδους και της σημαντικότητάς του μέχρι και σήμερα.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
