***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Το ξεχορτάριασμα, Νόρα Πυλόρωφ, Εκδόσεις Εντευκτήριου
Οι ιστορίες του βιβλίου γράφτηκαν σε μεγάλο χρονικό διάστημα. Γράφτηκαν χωρίς σκοπό και χωρίς πρόγραμμα. Έτσι, από ανάγκη. Είναι φωτογραφίες, είναι στιγμιότυπα πετρωμένα στον χρόνο. Είναι η αντίδραση σε καταστάσεις που βίωσα, σε καταστάσεις που ζήσανε άλλοι, σε ό,τι συμβαίνει γύρω μου και ήρθε να με αγγίξει. Έτυχε και να με ρίξει κάτω. Κάποιες ιστορίες είναι αληθινές, συνέβησαν όπως περιγράφονται, κάποιες άλλες τις έντυσα με μυθοπλασία. Μερικές δημοσιεύτηκαν παλιότερα στο περιοδικό Εντευκτήριο. Ανέθεσα λοιπόν στον Γιώργο Κορδομενίδη να τις εκδώσει, ξέροντας ότι τις παραδίδω στα καλύτερα χέρια. Για να μην ξεθωριάσουν με τα χρόνια και χάσω τον μπούσουλά μου.
Νόρα Πυλόρωφ
Τα αποσπάσματα που ακολουθούν είναι από την ομότιτλη ιστορία της συλλογής:
«Το ξεχορτάριασμα»
[…Ένιωθε δυνατή και ήταν γεμάτη περιφρόνηση για την αδυναμία των αντρών. Τον πρώτο καιρό λειτουργούσε από ένστικτο. Αργότερα, όταν συνειδητοποίησε τους στόχους της, πόσο έντονα ήθελε να ξεφύγει απ’ τη μιζέρια, απ’ την κοπριά, απ’ τα λασπωμένα μονοπάτια, απ’ τις αθέλητες εγκυμοσύνες, άρχισε να δουλεύει βάση προγράμματος, να βελτιώνεται τόσο εμφανισιακά όσο και πνευματικά, να διαβάζει, να κλέβει φράσεις από βιβλία και να τις πασάρει για δικές της. Τότε ήταν που τέθηκαν και οι βάσεις τού τί ήθελε.
Η εμφάνιση της τη βοηθούσε, δεν έμοιαζε καθόλου με τις αδερφές της, που ήταν κοντοστούπες και χαμηλοκώλλες· αυτή κουβαλούσε μέσα της κάποια μυστηριώδη γονίδια ξεχασμένων προγόνων, ήταν ψηλόλιγνη με φίνους καρπούς και σφυρά, μικρό στήθος και ψηλά λαγόνια, δέρμα κατάλευκο και μάτια σκούρα γαλανά. Τα μαλλιά της, πλούσια και ατίθασα, πλαισίωναν αρμονικά χαρακτηριστικά και από τη φύση τους ήταν ανοιχτόχρώμα καστανά. Αργότερα βέβαια, άλλαξε πολλές φορές το χρώμα των μαλλιών της, έτυχε και των ματιών της να αλλάξει, ήταν φορές που άλλάζε ολόκληρη κι έκανε τους εραστές της να μένουν άφωνοι από έκπληξη…]
[…Δεν κρατάει όμως πολύ η θητεία της στη Νομαρχία. Κακήν κακώς φεύγει από τη Σάμο, μεγάλο το σκάνδαλο που ξέσπασε, κάποια πήρε την κυρία Νομάρχου τηλέφωνο, ανώνυμα φυσικά, να την ενημερώσει για τα όργια του αντρός της. Αυτός βέβαια έκανε ό,τι μπορούσε για να φυγαδεύσει το κορίτσι από το νησί, όχι όμως χωρίς να του δώσει συστατική επιστολή στον υπουργό, «να βοηθήσωμεν τα παιδιά από την περιφέρεια, …αμέμπτου ήθους η περί ης ο λόγος εξαιρέτου οικογενείας, προσκειμένης εις την παράταξίν μας πάππου προς πάππου…»
Ο γραμματέας του υπουργού εκτιμά την προσφορά της οικογένειας «πάππου προς πάππου» και αναλαμβάνει να σπιτώσει, να ταΐσει και να ποτίσει την καημένη την κοπέλα από την περιφέρεια και, επειδή η φιλανθρωπία είναι μεταδοτική, προσφέρονται κι άλλοι, όλοι τους και υψηλόβαθμα στελέχη, να φροντίσουν τη φτωχή επαρχιωτοπούλα. Αν ο ίδιος ο υπουργός προσφέρθηκε να βάλει κι αυτός ένα χεράκι δεν είναι βέβαιο, κι αν το ‘κανε, σεμνός και διακριτικός καθώς είναι, δεν το πήρε κανένας χαμπάρι.
Έτσι λοιπόν, πέντε χρόνια μετά την εγκατάσταση της στην πρωτεύουσα, η Κωστούλα μένει σ’ ένα χαριτωμένο διαμέρισμα, εργάζεται τα απογεύματα στα γραφεία του κόμματος και τελειώνει τη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών επιστημών. Δε μιλάει πια σαμιώτικα· αντίθετα, μιλάει άπταιστα αγγλικά και γερμανικά…]
[…Παντρεύεται δύο φορές, άνδρες με μεγάλη προσωπική περιουσία και ακόμα μεγαλύτερη ηλικία· ο πρώτος πεθαίνει από έμφραγμα, το δεύτερο τον χωρίζει. Στα τριάντα δύο της παντρεύεται για τρίτη φορά, τον Στέφανο Πανιέρη, γόνο παλιάς αθηναϊκής οικογένειας, νέο, όμορφο, πολύ πλούσια και προπαντός τρελά ερωτευμένο μαζί της. Γίνονται το ζευγάρι της χρονιάς· η Κωστούλα από το Πισωδέρι έχει επιτέλους αυτά που επιθυμεί η ψυχή της. Χρήματα, κοινωνική καταξίωση, εξουσία κι όλα τα αγαθά που συμπορεύονται με τα προηγούμενα: ωραίο σπίτι, βίλα στην Κηφισιά, ρούχα από τους μεγαλύτερους οίκους μόδας του εξωτερικού, κοσμήματα, ταξίδια. Στο σπίτι της μπαινοβγαίνουν τα μεγαλύτερα ονόματα της πολιτικής ζωής και της ανώτατης της κοινωνίας των Αθηνών, συχνά έρχονται προσκλήσεις απ’ το πρωθυπουργικό γραφείο, στις οποίες το ζεύγος ανταποκρίνεται ανάλογα με την διάθεση του – τι άλλο να επιθυμήσει η ψυχή η ενός ανθρώπου; Το χωριό, η βοτανούδες, η Ίλζε και τα σκατόπαιδα έχουν ξεχαστεί, ο πατέρας έχει καταχωνιαστεί σε σκοτεινό κατώι και έχει σφραγιστεί η καταπακτή.
Μόνο που…]
«Οι άνθρωποι στο «Ξεχορτάριασμα» είναι καθημερινοί, απλοί, τόσο διαφορετικοί και τόσο όμοιοι μεταξύ τους.
Αναμετριούνται με το παρελθόν, αναμετριούνται και με το προσωπικό τους βιογραφικό…»
Νόρα Πυλόρωφ
Κριτικές
Ένα αναγνωστικό δώρο με τίτλο “Το ξεχορτάριασμα” ελήφθη χθες, στο τέλος μιας κουραστικής μέρας με μόνο ζητούμενο την αποφόρτιση. Και αυτό έγινε! Μετά από μια αδιάλειπτη χορταστική ανάγνωση το “ξεχορτάριασμα του μέσα μου” (κατά τα λεγόμενα ηρωίδας του) συνέβη με τη βοήθεια της αυταρχικής “κυρίας του ρετιρέ”, του σπαρακτικού “θείου Φωτίκα και των χαρταετών του”, της “παρθενιάς της Παρθένας και άλλων απολεσθέντων”, των “παράλληλων βίων” του βιβλίου που είναι τόσο ανθρώπινοι, τόσο αστείοι και τόσο τραγικοί, τόσο απλοί και τόσο σύνθετοι, συνδεόμενοι με αδιόρατα νήματα και μεταξύ τους και με τον βίο κάθε αναγνώστη. Το αφηγηματικό χάρισμα της Νόρας Πυλόρωφ σε μικρή, κομψή συσκευασία από το “Εντευκτήριο”, αλλά σε πλούσιες ιστορίες που άλλοι ίσως θα εξέλισσαν σε μυθιστορήματα.
Κατερίνα Δ. Σχοινά
Οι ιστορίες παρουσιάζονται μέσα από τον καμβά της σύγχρονης ζωής, αναλύοντας προβλήματα της καθημερινότητας. Μέσα όμως από την ανώδυνη ―όπως διαφαίνεται― σχεδόν επιδερμική, ανάλαφρη μερικές φορές, ροή του κειμένου, ο αναγνώστης ανακαλύπτει ―του αποκαλύπτεται για να είμαι περισσότερο ακριβής― η αθέατη σε πρώτη ανάγνωση πλευρά των πραγμάτων. Συναισθήματα όπως αυτά της εγκατάλειψης, της λύπης, του θυμού, έρχονται να υπενθυμίσουν πως η ζωή πέρα και πάνω από όλα είναι μια θάλασσα με τις μπουνάτσες της και τις τρικυμίες της.
Άγγελος Χαριάτης, Fractal
Η Νόρα Πυλόρωφ αγαπά τους ανθρώπους και τους ξέρει καλά. Και προπαντός ξέρει καλά τον γυναικείο ψυχισμό. Τόσο καλά, ώστε να ανακαλύπτει η κάθε αναγνώστρια πτυχές του εαυτού της και να μειδιά διαβάζοντάς το. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι απευθύνεται αποκλειστικά στις γυναίκες. Το βιβλίο απευθύνεται σε κάθε αναγνώστη, που ξέρει να «βλέπει» .
Δήμητρα Σμυρνή, faretra.info
Η εικονοπλασία της συγγραφέως, ο πυρήνας του θέματος, κάθε φορά ευδιάκριτος μεταφέροντας στον επίλογο τα συναισθήματα ή τον προβληματισμό που επιδιώκει, οι τίτλοι της έξυπνα παιγνιώδεις, πάντα αντιπροσωπευτικοί του κάθε διηγήματος, αποτελούν όλα μαζί στοιχεία άξια παρατήρησης.
Έλενα Νταβλαμάνου, taxydromos.gr
Ακούστε την ηχητική παρουσίαση του βιβλίου Το ξεχορτάριασμα στην Έλσα Σπυριδοπούλου στο Κόκκινο FM 914, με καλεσμένη τη συγγραφέα
Η Νόρα Πυλόρωφ γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Ινστιτούτο Διερµηνέων-Μεταφραστών του Πανεπιστηµίου της Χαϊδελβέργης γερµανικά, αγγλικά, ιταλικά και οικονοµία. Εργάστηκε ως καθηγήτρια γερµανικής γλώσσας στο Ινστιτούτο Goethe, κυρίως σε τάξεις Ανώτατης Βαθµίδας. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα µε τη διδασκαλία της µετάφρασης. Μετέφρασε από τα γερµανικά µυθιστορήµατα, ποιητικές συλλογές και διηγήµατα. Υπήρξε βασική συνεργάτιδα του λογοτεχνικού περιοδικού Ausblicke (1970-1979). Το 2004 εκδόθηκε η συλλογή διηγηµάτων της µε τίτλο Καθρέφτες θαµποί. Τέσσερις ιστορίες και µια αληθινή. Στη συνέχεια κυκλοφόρησαν τα µυθιστορήµατα Το διαµαντένιο Άλφα, Η ανάσα στο σβέρκο και Συνένοχοι. Η τελευταία της συλλογή διηγημάτων κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Εντευκτηρίου και τιτλοφορείται: Το ξεχορτάριασμα.
Η προσωπική της ιστοσελίδα: https://norapiloroff.gr/
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
