***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Όταν είδα τον τίτλο, νόμιζα πως μιλάει για κάποιον εφιάλτη: Είναι δυνατόν να τελειώσει το παγωτό; Να χαθεί αυτή η κορυφαία λιχουδιά από τον πλανήτη μας; «Η μέρα που τέλειωσε το παγωτό» του Αντώνη Ζαρίντα με εικονογράφηση του Βασίλη Γρίβα που κυκλοφορεί από την Ελληνοεκδοτική, ευτυχώς δεν μας μεταφέρει σε έναν τέτοιο εφιάλτη! Στην πραγματικότητα μιλάει για την παραπληροφόρηση. Τα περίφημα fake news που έχουν γίενι κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Όλα ξεκινούν με έναν παγωτατζή που δίνει το τελευταίο παγωτό της ημέρας.

Κι από εκεί, με παρεξηγημένη τη φράση περί «τελευταίου παγωτού», μια φήμη αρχίζει από στόμα σε στόμα, πηγαίνει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα μέσα ενημέρωσης, σκορπάει τον πανικό σε όλη τη χώρα. Δυστυχώς αυτό που με τόσο χιούμορ μας παρουσιάζει ο συγγραφέας είναι μια πραγματικότητα των ημερών μας… Κι έχει διαλέξει έναν πολύ εύστοχο τρόπο αν το αφηγηθεί στα παιδιά χρησιμοποιώντας το παγωτό.

Ένα πολύ όμορφο βιβλίο και εξαιρετικά χρήσιμο για όλους μας, αφού συχνά σπεύδουμε αν μοιραστούμε μια «πληροφορία» ή μια «είδηση» πριν διασταυρώσουμε την ακρίβειά της…

Η Μαρία Αρβανιτάκη, με το βιβλίο της «Ο ιππότης και ο δράκος της Ρόδου» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο με εικονογράφηση της Εμμανουέλας Κακαβιά, διαλέγει έναν θαυμάσιο τρόπο να μιλήσει για την τοπική ιστορία της Ρόδου κατά την περίοδο των ιπποτών.

Ο ιππότης Θεοντόν, αποφασίζει να τα βάλει με τον Δράκο που λυμαίνεται το νησί κατασπαράζοντας κοπάδια και σπέρνοντας τον τρόμο στους χωρικούς, παρά την απαγόρευση του Μεγάλου Μάγιστρου. Ο ιππότης θα προετοιμαστεί κατάλληλα, προσπαθώντας να παραπλανήσει τους τοπικούς άρχοντες σχετικά με τις προθέσεις του. θα αψηφήσει τις διαταγές και θα πληρώσει το τίμημα. Η αγάπη του λαού για το κατόρθωμά του και η ανακούφιση που τους απάλλαξε από το θηρίο θα βοηθήσει ώστε όχι μόνο να μην υποστεί τις συνέπειες, αλλά και να έχει μια εντελώς διαφορετική συνέχεια στη ζωή του.

Το μυθιστόρημα, με αυτή την αφορμή ζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή, αλλά με τις ιστορικές και άλλες  πληροφορίες να εντάσσονται ομαλά στην αφήγηση κι έτσι να γίνονται κτήμα των αναγνωστών -μικρών και μεγάλων. Διότι μπορεί το βιβλίο να απευθύνεται πρωτίστως στα παιδιά, αλλά είναι μια ιστορία που θα απολαύσουν και οι ενήλικες αναγνώστες.

Πρόκειται για έναν θαυμάσιο συνδυασμό ιστορικών γεγονότων και παράδοσης, όπου το φανταστικό στοιχείο δένει με την αφήγηση, ενώ είναι εμφανής και ο συμβολικός χαρακτήρας.

Η Αργυρώ Πιπίνη επίσης μας βοηθά να μάθουμε την τοπική ιστορία και μάλιστα της Αθήνας, μέσα από το νέο βιβλίο της σειράς «μικρά γατικά» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη με εικονογράφηση της Ιφιγένειας Καμπέρη. «Όθων και Αμαλία» λοιπόν, αν και για την ακρίβεια θα έπρεπε να λέγεται η Αμαλία και οι δυο Όθωνες, μόνο που ο δεύτερος είναι γάτος!

Μέσα από τα μάτια του γάτου άλλωστε ζούμε από κοντά τα χρόνια της βασιλείας του Όθωνα, αφού είναι παρών σε μικρές και μεγάλες στιγμές. Από τη δημιουργία του Κήπου που σήμερα λέγεται «Εθνικός» μέχρι τη γιορτή όπου ακούστηκε το «σιγά τον πολυέλαιο», αλλά και την επανάσταση για το Σύνταγμα που υποχρεώθηκε να παραχωρήσει ο βασιλιάς.

Ένας θαυμάσιος τρόπος για να μάθουν ιστορία τα μικρότερα παιδιά, αλλά και οι μεγαλύτεροι. Θαυμάσια γραφή, με διασκεδαστική αφήγηση, χωρίς το ιστορικό στοιχείο να τη βαραίνει.

Όπως και στο προηγούμενο βιβλίο, είναι σαφές ότι έχει προηγηθεί και η σχετική έρευνα, ενώ οι πληροφορίες έχουν αφομοιωθεί δημιουργικά από τις συγγραφείς.

Θα κλείσω με ένα ακόμη πολύ όμορφο βιβλίο, που έχει κι αυτό τη σημασία του. «Τι δε θα γίνω όταν μεγαλώσω» της Στέργιας Κάββαλου, με εικονογράφηση της Θέντας Μιμηλάκη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και είναι αφιερωμένο σε όσα παιδιά έχουν βαρεθεί να απαντούν στην ερώτηση «Εσύ τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;»

Η μικρή ηρωίδα -η Αργυρώ που τη φωνάζουν Σιλβί- ακούει από όλους τους μεγάλους να κάνουν σχέδια για το μέλλον της. Όπως η μαμά της που είναι καθηγήτρια Γαλλικών και φυσικά θέλει η κόρη της να ακολουθήσει τα βήματά της. Ο μπαμπάς θέλει να γίνει δικηγόρος κι ο παππούς γιατρός… Κανείς δεν αναρωτιέται τι θέλει η ίδια η Σιλβί. Όμως δεν θα αργήσει αν κάνει τη -νικηφόρα- επανάστασή της και όλα θα πάνε καλύτερα.

Ένα βιβλίο που απευθύνεται σε παιδιά από 7 ετών, περιλαμβάνει και εκπαιδευτικές δραστηριότητες, όμως θα έλεγα ότι θα έπρεπε να το διαβάσουν πρωτίστως οι γονείς…

Για ακόμη μια φορά, διαβάζοντας αυτά τα τέσσερα όμορφα βιβλία καταλήγω να επαναλάβω το συμπέρασμα, πως η λογοτεχνία δεν έχει ηλικία. Πολλές φορές τα λεγόμενα «παιδικά» βιβλία έχουν να μας δώσουν περισσότερα από τη λογοτεχνία που απευθύνεται σε ενηλίκους.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.