***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Τελειώσαμε την προηγούμενη στήλη με ένα πολύ όμορφο βιβλίο για τα «ασυνόδευτα παιδιά».

Οι Έλληνες συγγραφείς παιδικών βιβλίων μας έχουν δώσει θαυμάσια δείγματα δουλειάς, όμορφες ιστορίες και παραμύθια που δείχνουν πόσο έχουν ευαισθητοποιηθεί, αλλά και πόσο προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν τα παιδιά με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο.

Με δυο τέτοια θαυμάσια δείγματα δουλειάς θα ξεκινήσω σήμερα.

Το πρώτο είναι η «Γιασμίν -μια ζωή από την αρχή» του Μερκούριου Αυτζή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός με εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια. Είναι η ιστορία ενός μικρού κοριτσιού της Γιασμίν κι ενός σκύλου, του Χνούδη. Θα συναντηθούν και η ζωή τους θα αλλάξει. Η ιστορία είναι η ίδια, αιώνες τώρα. Πόλεμος, καταστροφή, άνθρωποι κυνηγημένοι, ξεριζωμός. Στην ουσία ποτέ δεν υπάρχουν νικητές… Ο συγγραφέας καταφέρνει αν μας μιλήσει, ή μάλλον να μιλήσει στα παιδιά, για στενόχωρα πράγματα. Καταφέρνει ωστόσο να τα δώσει όλα με τέτοια τρυφερότητα και ευαισθησία, που δεν πληγώνει, αλλά αφυπνίζει. Κι αν το παιδί νιώσει ένα δάκρυ να ανεβαίνει, κι αυτό δεν πειράζει. Είναι λυτρωτικό… Το τραύμα που κουβαλάει μέσα της η ηρωίδα θα επουλωθεί χάρη στη φροντίδα των ανθρώπων που θα συναντήσει. Το σπασμένο μενταγιόν -αυτό που πήρε μαζί της φεύγοντας- κι αποτελεί τον συνδετικό κρίκο με το παρελθόν θα παίξει κι αυτό τον ρόλο του. Και τα λόγια των γονιών της που τη συνοδεύουν στις δύσκολες στιγμές. Το βιβλίο προσφέρεται και για σχετικά προγράμματα σε σχολεία.

Το ίδιο ισχύει και για το νέο βιβλίο της Μαριέττας Κόντου, το «Φτου ξελύπη» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο με εικόνες του Στάθη Πετρόπουλου. Απευθύνεται σε μεγαλύτερα παιδιά, αλλά πιστέψτε με, θα το απολαύσετε και οι ενήλικοι. Το ταξίδι της Νουρ είναι αρκετά διαφορετικό από αυτά που αναφέραμε αν και ξεκινά από την ίδια αφετηρία. Βλέπετε η ηρωίδα του βιβλίου είναι ένα κορίτσι που ζει για το κολύμπι. Προπονείται καθημερινά και νιώθει ευτυχισμένη μέσα στο νερό. Όμως ο πόλεμος θα της το στερήσει κι αυτό. Σιγά -σιγά το κολυμβητήριο αδειάζει. Η καλύτερή της φίλη φεύγει. Αυτή κι αδερφή της παίρνουν τον δρόμο της προσφυγιάς. Η Νουρ -χάρη στην κολυμβητική της δεινότητα και στο απίστευτο κουράγιο της θα σώσει μια βάρκα με πρόσφυγες, σέρνοντάς την στη σωτηρία. Ένας πραγματικός άθλος. Θα φτάσει στην Ελλάδα και τελικά με τη δική της δύναμη και τη στήριξη που θα βρει, καταφέρνει να κολυμπήσει ξανά.  Κι όχι μόνο αυτό. Θα διακριθεί και θα λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες! Σας φαίνεται απίστευτο και παραμύθι; Κι όμως. Φθάνοντας στην τελευταία σελίδα του βιβλίου διαβάζουμε: «Θα ήταν ντροπή να πνίγονται άνθρωποι που δεν ήξεραν κολύμπι, θα ήταν ντροπή να πνιγόμουν άδικα ενώ θα μπορούσα τουλάχιστον να πνιγώ περήφανη που αγωνίστηκα για το όνειρό μου». Είναι τα λόγια της Yusra Mardini. Κολυμβήτρια, πρόσφυγας από τη Συρία, πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Η συγγραφέας με τον ξεχωριστό τρόπο που έχουμε δει να αφηγείται ιστορίες και στα προηγούμενα βιβλία της, κάνει όσους το διαβάσουν να νιώσουν πως ζουν κάθε στιγμή δίπλα στην αγωνιζόμενη ηρωίδα…

Κάθε φορά που κυκλοφορεί ένα καινούργιο βιβλίο στη σειρά «Λογοτεχνικές εξερευνήσεις» των εκδόσεων Μίνωας, σπεύδω να το διαβάσω από τους πρώτους. Αν σας αρέσουν τα ταξίδια και η ιστορία ή αν θέλετε να κάνετε τα παιδιά να γνωρίσουν και αν αγαπήσουν τον τόπο μας, νομίζω δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος. Με την «Κόρη στον βυθό» η Μαίρη Σάββα Ρουμπάτη μας ταξιδεύει στην Πάρο και στην Αντίπαρο, μέσα από μια περιπέτεια μυστηρίου. Δυο φίλοι, ο Ηλίας που μένει μόνιμα στην Αντίπαρο και ο Πάνος που περνά εκεί τα καλοκαίρια έρχονται αντιμέτωποι με μια συμμορία αρχαιοκάπηλων. Η δράση ξεκινά από την πρώτη κιόλας σελίδα με ένα άγαλμα που ρίχνουν κάποιοι άγνωστοι από την βάρκα τους στη θάλασσα και μας κρατά σε αγωνία μέχρι την τελευταία σελίδα. Στη παρέα των αγοριών θα έρθει να προστεθεί κι ένα κορίτσι η Άννα. Όλοι μαζί θα καταφέρουν να αποτρέψουν τα σχέδια της συμμορίας. Ένα βιβλίο γεμάτο καλοκαίρι και θάλασσα με θαυμάσιες περιγραφές, γραμμένο με γνώση και αγάπη για τον τόπο. Αν ταξιδέψετε στα δυο νησιά αξίζει να το έχετε στις αποσκευές σας. Για να μη πω ότι μου κίνησε το ενδιαφέρον να βρεθώ κι εγώ μετά από χρόνια εκεί και να το χρησιμοποιήσω ως οδηγό εξερευνήσεων! 

Κλείνω με ένα βιβλίο που απευθύνεται σε παιδιά από 15 ετών, το «Μουσείο των αποξηραμένων συναισθημάτων» του Θοδωρή Κούκια που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος. Ένα μυθιστόρημα που θίγει πάρα πολλά ζητήματα, αλλά στον πυρήνα του βρίσκεται το θέμα της κάθε είδους διαφορετικότητας. Η Νεφέλη είναι η κεντρική ηρωίδα που αφηγείται την ιστορία. Ένα κορίτσι που η μητέρα της μετατίθεται συνεχώς και πρέπει να προσαρμόζεται σε καινούργιο περιβάλλον, ενώ οι γονείς της έχουν χωρίσει. Φιλικά μεν, αλλά η  απουσία του πατέρα είναι μια πληγή για τη νεαρή έφηβη. Επιπλέον έχει να αντιμετωπίσει τους «νταήδες» του σχολείου, χωρίς να τα καταφέρνει πάντα. Δίπλα της, δυο φίλοι που κι αυτοί βρίσκονται στο «περιθώριο». Ο Ίωνας είναι αυτιστικός και η Αντέλα «ξένη». Όμως αυτά τα παιδιά, που έχουν τόσες ευαισθησίες και ικανότητες θα δώσουν τη δική τους μάχη. Ο συγγραφέας δεν καταφεύγει σε ευκολίες και δείχνει να γνωρίζει πολύ καλά το αντικείμενο ενώ η γραφή του είναι εξαιρετική. Μόνη αδυναμία -κατά τη γνώμη μου- του βιβλίου οι μικρές ιστορίες που παρεμβάλλονται κι έχει γράψει -υποτίθεται -η Νεφέλη. Ενώ είναι πολύ ευρηματικές και πρωτότυπες, αποδυναμώνουν τη ροή της αφήγησης. Ίσως μια λύση θα ήταν να υπάρχουν ως παράρτημα στο τέλος, γιατί όντως μας βοηθούν να καταλάβουμε την ηρωίδα και δίνουν μια ξεχωριστή πινελιά στο μυθιστόρημα. Πάντως συνολικά είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που διαβάσαμε -και όχι μόνο για παιδιά.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.