***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***

Ο τίτλος δεν παραπέμπει σε πρίγκιπες περιτριγυρισμένους από τα πλούτη και τη χλιδή.

Ούτε σε εκείνους που κάνουν ονειρικούς γάμους και φορούν στέμματα στολισμένα με διαμάντια και άλλους πολύτιμους λίθους. Ούτε σε εκείνους που ο λαός τους προσκυνά και τους τιμά. Ούτε σε εκείνους που δεν ένιωσαν ποτέ μοναξιά γιατί είχα πάντα τους αυλικούς τους να τους εκθειάζουν. Ο τίτλος αναφέρεται  στον «Μικρό Πρίγκιπα», το παιδικό βιβλίο του Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ. Αν και θεωρείται ανάγνωσμα για τα παιδιά αφορά άμεσα και τους μεγάλους, οι οποίοι ξέχασαν να παραμείνουν παιδιά.

Αν κάποιος αφιερώσει χρόνο και διαβάσει αυτό το αριστουργηματικό βιβλίο, στο τέλος θα μείνει με μια γλυκιά μελαγχολία επειδή θα συνειδητοποιήσει πόσο όμορφο είναι να είσαι παιδί. Να νιώθεις χαρά ακόμα και με ένα ασήμαντο αντικείμενο. Να κάθεσαι με τις ώρες και να παρατηρείς τα αστέρια στον ουρανό, ένα λουλούδι του οποίου τα πέταλα κινούνται στον ρυθμό του ανέμου και γενικά τοπία της φύσης που θεωρούμε δεδομένα. Αλλά όπως ανέφερε με ανθρώπινη μορφή η αλεπού που συναντά τον «Μικρό Πρίγκιπα» στο ταξίδι του στη Γη, «οι άνθρωποι δεν έχουν χρόνο να καταλάβουν τίποτε πραγματικά»

Ακόμα και οι παιδικές φιλίες είναι πιο δυνατές από εκείνες που αποκτούμε ως ενήλικες. Διότι οι αληθινοί φίλοι δεν αγοράζονται όπως έχουν συνηθίσει οι άνθρωποι να τα εξαγοράζουν όλα και να σκέφτονται μόνο με γνώμονα το χρήμα. Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο καταλαβαίνουμε πόσο αλλοιώθηκαν οι προσωπικότητες μας στο πέρασμα από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή. Επισημαίνεται η αγάπη των μεγάλων για τους αριθμούς αφού με χαρακτηριστικό παράδειγμα γίνεται αναφορά σε μια γνωριμία με έναν καινούργιο φίλο. Όπου θα σε ρωτήσουν ποια είναι η ηλικία του, πόσα αδέρφια έχει, πόσα χρήματα κερδίζει ο πατέρας του, και άλλες τέτοιου είδους ερωτήσεις. Ερωτήσεις, οι οποίες για ένα παιδί είναι ανούσιες αφού για εκείνο λίγα χρήματα που θα εξασφαλίσουν λίγες καραμέλες ή μια σοκολάτα, θα φέρουν την ευτυχία.

Μέχρι και την φαντασία χάνει ο άνθρωπος όσο μεγαλώνει. Γιατί στέκεται μόνο σε ότι βλέπει, πιστεύει μόνο σε ότι αποδεικνύεται από την επιστήμη και δεν ανοίγει την ψυχή του, το μυαλό του ώστε να δεχτεί το άγνωστο και το απροσπέλαστο. Γιατί «μόνο με την καρδιά βλέπεις αληθινά. Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια». Την αγάπη δεν μπορείς να την δεις, να την αγγίξεις αλλά μπορείς να την νιώσεις. Την φιλία, την στοργή, την ευγνωμοσύνη το ίδιο. Δύσκολα κάποιος διαθέτει τον χρόνο του σε κάποια ασχολία που δεν θα του αποφέρει κέρδος, και αυτό γιατί είμαστε δειλοί και αδύναμοι. Φοβόμαστε πως θα μας εκμεταλλευτούν και κάποιος θα κερδίσει περισσότερα από εμάς. Και εύκολα  μπορεί να θεωρηθεί αδιανόητο το πώς αφήσαμε την παιδική μας ψυχή στα χέρια της λήθης. Πώς θα διδάξουμε και θα διαβάσουμε βιβλία και παραμύθια σε παιδιά χωρίς να τα πιστεύουμε;  Αυτόματα κινδυνεύουμε να γίνουμε ψεύτες και υποκριτές. Αλλά δεν φταίμε, έτσι μας έκανε η σκληρή πλευρά της ζωής.

Ένας «Μικρός Πρίγκιπας» , λοιπόν μπορεί  να μας διδάξει πολλά. Όταν στριμωχνόμαστε στα τρένα που τρέχουν  χωρίς να γνωρίζουμε τον προορισμό και τον λόγο του ταξιδιού, και αυτό μας εκνευρίζει και μας αγχώνει, ας κάνουμε τον κόπο να κοιτάξουμε από το παράθυρο, να δούμε τη ζωή , να την ασπαστούμε και κρατώντας από το χέρι το ξανθό παιδί («Μικρός Πρίγκιπας») που δεν καταλαβαίνει τον κόσμο των μεγάλων , να οδηγηθούμε στην ουσία των πραγμάτων.

Ας γίνουμε λοιπόν πάλι παιδιά, δεν είναι δύσκολο, απλώς μια αγνή σκέψη και λίγη ελεύθερη φαντασία αρκεί. Ας γίνουμε τα παιδιά που θα καταφέρουν να αλλάξουν το μέλλον. Και ας δείξουμε στους μικρότερους πως οι μεγάλοι  καταλαβαίνουν τη γλώσσα των παιδιών απλώς ξέχασαν να την χρησιμοποιούν.

Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.