***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη***
Σμηναγός Χρήστος Μουλάς
1986 – 2023
Οι άνθρωποι που υπηρετούν σε συγκεκριμένα σώματα ασφαλείας, αναγνωρίζουν την αυξημένη πιθανότητα ενός ατυχήματος. Και όμως παίρνουν την απόφαση και αναλαμβάνουν καθήκοντα που κάθε άλλος από εμάς θα δίσταζε. Είναι η αγάπη, μια φυσική ροπή, κάτι από τον Ίκαρο που δεν πεθαίνει ποτέ, που δεν πνίγεται. Σμίγει με μια ιδιότροπη αγάπη, που επιβάλλει τη θυσία, την αφοσίωση. Όμως αν και τα ζητάει όλα από εσένα, είναι κάτι λίγοι, εκεί έξω που δεν φοβούνται και ορμούν σε τούτο το χρέος με ανείπωτη χαρά.
Σε αυτούς ανήκει ο Χρήστος Μουλάς, ο Σμηναγός του Καναντέρ που συνετρίβη στο φινάλε ενός φλεγόμενου καλοκαιριού. Κυβερνήτης του κατασβεστικού αεροσκάφους που έχει σημαδέψει τις καλοκαιρινές μας αναμνήσεις με τα δειλινά του χρώματα, θα βρει ακαριαίο θάνατο σε απευθείας, τηλεοπτική μετάδοση. Ουδέν κρυπτόν πια από τα συνεργεία των τηλεοπτικών καναλιών που έχουν αποκτήσει ικανότητες να επιβιώνουν στα πιο δύσκολα τεραίν.
Όπως και οι δημοσιογράφοι που βρίσκονταν στις κορυφές της Εύβοιας, μεταδίδοντας ζωντανή εικόνα από την επιχείρηση κατάσβεσης. Το αεροσκάφος του Χρήστου Μουλά, βουτάει στη χαράδρα και έπειτα σηκώνεται οριακά, ένα τμήμα της ατράκτου διαλύεται και έπειτα το αεροσκάφος σε καθοδική πορεία χάνεται από την εικόνα. Δευτερόλεπτα μετά μια έκρηξη και πυκνός, μαύρος καπνός μαρτυρούν την τραγωδία. Οι δυνάμεις που καταφτάνουν άμεσα, θα βρουν νεκρό τον Χρήστο, ακινητοποιημένο στη θέση του που δεν εγκατέλειψε. Ακολουθώντας τις κατευθύνσεις μιας απαιτητικής εκπαίδευσης που μόνο ελάχιστοι μπορούν να φέρουν εις πέρας, θα καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να σώσει το αεροσκάφος και έπειτα τη ζωή του. Η απόπειρα δεν θα τον δικαιώσει για το αποτέλεσμά της, μα θα τον κατατάξει ευθύς στους ήρωες, σε αυτούς τους μοναδικούς χαρακτήρες που ζουν ανάμεσά μας και όμως προχωρούν ίσια στην τιμή και την δόξα τους.
Ο Σμηναγός Χρήστος Μουλάς καταγόταν από την Κρήτη. Θα μεγαλώσει στην περιοχή των Χανίων, στο χωριό του το Γαβαλοχώρι του Δήμου Αποκόρωνα. Οι γονείς του επιχειρηματίες, ο θείος του ιατρός στο τοπικό νοσοκομείο. Ο Χρήστος αγαπούσε τα αεροπλάνα, η μοίρα του ήταν να φθάσει ψηλότερα από το μυθολογικό ισοδύναμό του. Και τα κατάφερε με την εισαγωγή του στην Σχολή Ικάρων και τη μετέπειτα συνειδητή επιλογή σε μια επικίνδυνα πτέρυγα που δεν συμβιβάζεται με τον φόβο ή την έλλειψη αποφασιστικότητας. Οι επιλογές αποκαλύπτουν τόσα για μας και έτσι καθώς ο καιρός περνά το ήθος του Χρήστου Μουλά έρχεται στο προσκήνιο. Τα ταξίδια τον γοήτευαν και δεν ήταν λίγες οι φορές που είχε φωτογραφήσει κατά τη διάρκεια πτήσεων τα εμβληματικά μας μνημεία ή απλά τον ορίζοντα μιας πόλης. Στις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν μετά το θάνατό του ο Χρήστος χαμογελάει. Πίσω στο φόντο, τοπία από τις χώρες που επισκέφθηκε, ξέγνοιαστα καλοκαίρια και πάντα μες στο βλέμμα η ετοιμότητα και η αφοσίωση ισόποσα μοιρασμένη στο ζεστό του χαμόγελο.
Αυτός ήταν ο Χρήστος Μουλάς, ο Σμηναγός που καταχωρήθηκε στον μετρημένο εκείνο κατάλογο όσων χάθηκαν επάνω στο καθήκον. Οι εικόνες θα μας στοιχειώνουν και την ίδια στιγμή θα αποκαλύπτουν όλες εκείνες τις δυνάμεις με τις οποίες θα πρέπει να παλέψουν οι πιλότοι μας, όλα τα χαρίσματά τους τα ειδικά, τα σπάνια που στην πραγματικότητα ελέγχουν τα πηδάλια των μπαρουτοκαπνισμένων Κανανταίρ. Στη θέση του κάποιος άλλος Σμηναγός θα επαναλάβει ριψοκίνδυνες βουτιές στο σημείο μηδέν, επειδή είναι στα χέρια του το τέλος της φωτιάς που φέγγει πίσω από τα μάτια μας καλοκαίρια ολόκληρα. Θα στέκει και εκείνος προσοχή εμπρός στο πορτραίτο του αδικοχαμένου αξιωματικού, έτσι όπως τον χαρακτηρίζουν τα μέσα ενημέρωσης.
Μα ο Χρήστος Μουλάς δεν χάθηκε δίχως σκοπό και αντιθέτως, έθεσε τον εαυτό του σε έναν σκοπό μεγαλύτερο από τις φιλοδοξίες του, ισχυρότερο από κάθε του επιθυμία, η ζωή του ταυτίστηκε με τούτο τον σκοπό. Και είναι αυτό που όσο και αν λέω πως το καταλαβαίνω, μονάχα να το φανταστώ μπορώ. Να παίρνεις λέει στους ώμους σου όλο το βάρος και όλη την ευθύνη, εκπληρώνοντας κάτι μεγαλειώδες, κάτι για όλους μας. Με κάθε τρόπο πρόκειται για μια ξεχωριστή μορφή, μέτρο και στάθμη της σύγχρονης Ελλάδας που προχωρεί στα χρόνια με τη στέρεη πεποίθηση πως οι ήρωες ποτέ δεν πεθαίνουν.
Ακολουθήστε τo Literature.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για τον πολιτισμό και την επικαιρότητα από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
