ΣΚΕΨΕΙΣ

Με αφορμή τις μέρες που έρχονται το μυαλό μου γύρισε πίσω. Αναπόλησα τα Χριστούγεννα των παιδικών μου χρόνων, όταν για πρώτη φορά διάβασα Παπαδιαμάντη. Ήταν τα Χριστουγεννιάτικα Διηγήματά του, που κρατούσα στα χέρια μου. Θυμάμαι πως παρ’ όλο που πολύ με ξένιζε ο τρόπος γραφής του-ήταν οπωσδήποτε κάτι εντελώς διαφορετικό από τα μέχρι τότε μου […]

22/12/2013, 14:57

Ο ΟΣΔΕΛ, Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Έργων Λόγου, βρίσκεται στην οδό Θεμιστοκλέους 73, σε απόσταση αναπνοής από την  Πλατεία Εξαρχείων, στην Αθήνα, σ’ ένα  όμορφο νεοκλασικό κτίριο του 19ου αιώνα. Ο χώρος είχε αγοραστεί από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εκδοτών και Βιβλιοχαρτοπωλών, στα τέλη της δεκαετίας του ’80 ενώ οι ηγεσίες των υπουργείων ΠΕΧΩΔΕ και Πολιτισμού είχαν […]

16/12/2013, 16:18

Οι λέξεις δεν σημαίνουν πάντα ένα μόνο πράγμα. “Τέλος” είναι η λήξη, μπορεί όμως να είναι και ο σκοπός· “τέλειος” είναι ο αψεγάδιαστος, αλλά κι εκείνος που έχει πετύχει το στόχο του. Η τελειοθηρία –ή τελειομανία– είναι ένα χαρακτηριστικό που κρύβεται πίσω από θαυμαστά έργα τέχνης αλλά παράλληλα έχει δυσανάλογα βασανίσει δημιουργούς και συνεργάτες τους. […]

16/12/2013, 15:21

Στο βιβλίο της Sexual Personae και ειδικότερα στο κεφάλαιο 15 η Camille Paglia,  αφού ερευνά εισαγωγικά την προέλευση και την μετεξέλιξη της ντεκαντάνς, στη συνέχεια εστιάζει σε συγκεκριμένα έργα του Balzac, ανάμεσα στα οποία είναι  το Sarrasine και  Το Κορίτσι με τα χρυσά μάτια. Στην έρευνά της αυτή δεσπόζουσα θέση κατέχουν οι ανδρόγυνοι χαρακτήρες που […]

15/12/2013, 16:05

Δικαίως πολλοί λογοτέχνες πραγματοποιούν έρευνα πριν την συγγραφή, ώστε να αγγίζει η μυθοπλασία τους  ένα ρεαλιστικό σκηνικό για τους ήρωες. Κατά τη διάρκεια της διαμόρφωσης των  προσωπικοτήτων των ηρώων και των διαφόρων καταστάσεων  δεν θα ήταν  εφικτό να μπορέσει να παρακολουθήσει ο αναγνώστης μια αφήγηση που δεν ακουμπά έστω και στο ελάχιστο μια πλασματική εκδοχή […]

11/12/2013, 21:41

Μπορεί οι παρθένες του Ευαγγελίου να ήταν μωρές και να κλείστηκαν έξωθεν του νυμφώνος του Χριστού, δεν είναι όμως εξίσου μωρός κι ο μέσος αναγνώστης που κλείνεται έξωθεν του νυμφώνος του ποιήματος. Τρεις όροι της θεωρίας της λογοτεχνίας θα μας απασχολήσουν, οι δύο δόκιμοι κι ο ένας τεχνητός: οικείωση, ανοικείωση, αποεξοικείωση. Το «οικείο» ποίημα Οικείος […]

11/12/2013, 17:03

Γράφουμε τις σκέψεις μας για όσα συμβαίνουν γύρω μας, καταγράφουμε τις ζωές μας και τα συναισθήματά μας, μπορεί να γράφουμε, όμως, και για ήρωες φανταστικούς, εποχές μακρινές και κόσμους που συλλάβαμε πρώτοι εμείς, ενώ αντίστοιχα λογοτεχνικά έργα ως αναγνώστες μπορεί να μας συναρπάζουν. Πρέπει να έχουμε ζήσει κάτι ώστε να γράψουμε γι’ αυτό; Είναι η […]

10/12/2013, 23:51

Θεωρούσα ανέκαθεν τον εαυτό μου ταξιδιώτη και όχι τουρίστα. Με την έννοια ότι ο ταξιδιώτης βλέπει εκείνο που υπάρχει μπροστά του, ενώ ο τουρίστας εκείνο που έχει έρθει να δει. Τα τελευταία δέκα χρόνια έχω ταξιδέψει πάρα πολύ. Με θυμάμαι διαρκώς με μια βαλίτσα στο ένα χέρι και το laptop στο άλλο. Από ΗΠΑ, Καναδά […]

08/12/2013, 11:08

Όμως, εγώ θα σου χαρίσω ένα βιβλίο. Παραδοσιακό ή ηλεκτρονικό, δεν έχει σημασία. Εγώ προτιμώ ένα βιβλίο από τα τόσα άλλα δώρα, που μου δίνει την ευκαιρία ο καιρός της εποχής μου. Ίσως γιατί ένα βιβλίο δεν είναι ποτέ αυτό μονάχα που δηλώνει η λέξη του, όπως συμβαίνει κατά κόρον. Είναι μαζί τόσα πολλά και […]

06/12/2013, 12:03

–        Και με τι ασχολείται; –        Α, καλλιτέχνης..! … και ξαφνικά όλα περιβάλλονται από μια μυστικιστική αύρα και μια ρομαντική αχλύ. Γιατί άραγε; Ποιος είναι ο καλλιτέχνης και σε τι συνίσταται η ιδιαιτερότητά του έναντι των κοινών θνητών; Ή μήπως είναι κι αυτός ένας από μας; Στην αρχαία Ελλάδα ήταν σαφές ότι το καλλιτεχνικό έργο […]

02/12/2013, 23:11

Όταν συζητάμε για λογοτεχνία και ποίηση το μυαλό μας οδηγείται στην συναισθηματική και πνευματική ευχαρίστηση που μας φέρνει η ανάγνωση. Υπάρχει όμως και μια δεύτερη όψη: η εξάσκηση του νου. Οι στόχοι της ανάγνωσης είναι ποικίλοι: ευχαρίστηση, ψυχαγωγία, εμπλουτισμός γνώσεων και λεξιλογίου, έξαρση της φαντασίας αλλά και εξάσκηση του νου. Πριν κάποιους μήνες δημοσιεύτηκε μια […]

02/12/2013, 18:35

Οι λέξεις έχουν μια τεράστια διαπεραστική ικανότητα, έστω και αν προέρχονται από  ένα δύστροπο πεζογράφημα. Ίσως κάποιο λογοτεχνικό έργο να μην διεγείρει ιδιαίτερα τον αναγνώστη καθώς το διαβάζει αλλά μαγικά μια και μόνο πρόταση μπορεί να καταφέρει να πεταχτεί τρισδιάστατα μπροστά του. Αυτή η πρόταση αντανακλά την δική του σκέψη και είναι πλέον εξωλογοτεχνική. Και […]

02/12/2013, 11:27

Ανησύχησαν οι αναγνώστες του Tzevdan Todorov, με αφορμή τον τίτλο του βιβλίου του, Η λογοτεχνία σε κίνδυνο, πως θα ζήσουμε τις τελευταίες μέρες της γραφόμενης λογοτεχνίας. Κανείς δεν αρνείται, πέραν των θεωρητικών και τους πρακτικούς κινδύνους (κουρασμένο αναγνωστικό κοινό, εύπεπτα αναγνώσματα κ.ά.), όμως, με μια πιο προσεκτική ματιά στο σύνολο της ελληνικής λογοτεχνίας, θα εντοπίσουμε […]

25/11/2013, 17:31

Σκέφτηκα πολύ να καθορίσω τα όρια του λόγου μου σε αυτή τη στήλη που μου παραχώρησε με περισσή ευγένεια, η ομάδα του Literature.gr. Κατανόησα όμως μετά από ένα μήνα συνεργασίας, πως η ευθύνη απέναντι στους ελαχίστους που θα καθίσουν να διαβάσουν την ποιητική λεξιλαγνεία του υποκειμένου μου, έγκειται στο να είμαι ειλικρινής μαζί τους. Έσπευσα […]

25/11/2013, 15:49

Τι πραγματικά είναι τα παραμύθια; Πρόκειται για έναν φανταστικό κόσμο  που έπλασε ο άνθρωπος ή μήπως είναι αλληγορικές εικόνες της ανιαρής μας πραγματικότητας ; Για ποιο λόγο να είναι όλα τόσο όμορφα και χρωματιστά στα παραμύθια, ενώ στην πραγματικότητα ο κόσμος μας είναι λιγότερο ιδεατός ; Γινόμαστε καθημερινά θύματα της ίδιας μας της ζωής –άθελά […]

24/11/2013, 13:28

Η σχέση λογοτεχνίας και ζωής ορίζεται ως αμφίδρομη. Η λογοτεχνία επηρεάζει τη ζωή κι η ζωή μπορεί να αποδοθεί «παραφρασμένη» κατά το δοκούν και το αναγκαίον μέσα από τη λογοτεχνία. Η όσμωση αυτή καθιστά τη συγγραφική εμπειρία λυτρωτική, ανανεωτική και σωτήρια τελικά για τον γράφοντα. Όταν αποφάσισα να γράψω το πρώτο μου μυθιστόρημα, με την […]

23/11/2013, 16:23

Πριν λίγες μέρες εκδόθηκε το 11ο κατά σειρά βιβλίο μου, το 4ο βιβλίο της παιδικής σειράς μου: Κρις Πινόκιο και Νοεμί Αστράκη, Τα Παιδιά του Χρόνου, με τίτλο: Η Χώρα της Βροχής. Με αυτό το βιβλίο ολοκληρώθηκε η αγαπημένη σειρά μου, τουλάχιστον για το κοντινό μέλλον. Και μαζί ολοκληρώθηκε ένα μεγάλο μου όνειρο που ξεκίνησε […]

12/11/2013, 21:14

Θα μπορούσε κανείς να ορίσει τον σύγχρονο κόσμο με τρεις μόνο λέξεις: Πετρέλαιο, Ηλεκτρισμός, Μυθιστόρημα.  Η αστικοποίηση και η βιομηχανοποίηση της ζωής, χάρις στο πετρέλαιο και στον ηλεκτρισμό, οδήγησε στην εξέλιξη της λογοτεχνίας και στην εμφάνιση του μυθιστορήματος.   Η αστική μοναξιά κατέστησε πολλούς ανθρώπους συστηματικούς αναγνώστες του νέου λογοτεχνικού είδους. Το ίδιο το μυθιστόρημα επιβλήθηκε […]

08/11/2013, 22:36

Κάποιες φορές, έχω σκεφτεί την ζωή σε Κοινότητα Άμις. Σε τεχνολογικές συνθήκες πριν τον ηλεκτρισμό ή σχεδόν.  Αν εξαιρέσουμε την βαθιά θρησκευτική τους οργάνωση, (Χριστιανοί Αναβαπτιστές αν και όχι φονταμενταλιστές), τότε μια γοητεία φαίνεται να υπάρχει: Μηδέν ψηφιακός κόσμος. Παρόλα αυτά, μια υπερβολή την βρίσκω. Οπότε, ας πάμε σε κάτι πιο κοντινό. Δεκαετία του 1970. […]

07/11/2013, 19:51

Οι ήρωες των βιβλίων μου είναι σαν τις φρέσκες ιδέες για μυθιστόρημα. Άλλες ξέρεις ότι δε θα καταλήξουν πουθενά, κι άλλες ξέρεις πως θα τις αγαπήσεις τρελά, θα τις ερωτευτείς και στο τέλος θα τις κάνεις βιβλίο. Όταν δημιουργώ έναν ήρωα, μέσα μου συμβαίνει μια περίεργη διεργασία. Ένας τρελός επιστήμονας δουλεύει αντί για μένα, πώς […]

07/11/2013, 16:50

Συμβαίνει κάποτε να ξαναδιαβάσουμε ένα μυθιστόρημα χρόνια μετά την πρώτη φορά που το διαβάσαμε και να προκύπτουν παράξενα πράγματα: το καταλαβαίνουμε με τελείως διαφορετικό τρόπο από την πρώτη φορά ή το βρίσκουμε εξαιρετικά ενδιαφέρον/ωραίο παρόλο που κατά την πρώτη ανάγνωση μας είχε φανεί ασήμαντο ή βαρετό. Άλλες φορές πάλι τυχαίνει να διαβάσουμε ένα λογοτεχνικό κείμενο […]

03/11/2013, 23:35

Τους είδα πρώτη φορά αρχές του καλοκαιριού, στην άκρη της παραλίας. Εκείνη δεν θα ’ναι τριάντα χρονών και το αγόρι κάπου στα επτά-οκτώ. Του μιλούσε, του διάβαζε, του έφτιαχνε το καπελάκι να μην τον χτυπάει ο ήλιος. Πιο πέρα οι φωνές βούιζαν, μπαλάκια εκτοξεύονταν, η αμμουδιά γινόταν μια βεντάλια από χρώματα. Μα εκείνη η γυναίκα […]

25/10/2013, 20:04

Έχοντας στις αποσκευές του έναν ολόκληρο εαυτό, ο συγγραφέας πασχίζει μανιωδώς με κάθε τρόπο να δώσει, μέσω του έργου του, το προσωπικό του στίγμα. Αν μένει ήσυχος στη θέση του για να το πετύχει ή αν επιλέξει να ουρλιάζει για να τα καταφέρει, δεν έχει και μεγάλη σημασία. Η αλήθεια είναι ότι θα επιστρατεύσει ό,τι […]

23/10/2013, 17:23

Λίγα λόγια για τον «δικό μου Χέμινγουέι». Με τα κείμενα του πατέρα μου πρωτοήρθα σε επαφή προς το τέλος του λυκείου, όταν πλέον είχε εδραιωθεί μέσα μου το πάθος του μελλοντικού δημοσιογράφου και συγγραφέα. Μέχρι τότε, το μόνο που ήξερα ήταν απλά ότι έγραφε. Τον έβλεπα συχνά να γράφει, άλλοτε σκυφτός σε μια κλεμμένη στιγμή […]

16/10/2013, 15:04

Η ζωγραφική είναι μια από τις καλές τέχνες.   Η λογοτεχνία δεν είναι. Δεν είναι, δηλαδή, εξ ολοκλήρου. Μόνο ένα κομμάτι της, το πιο ευγενές (και το πιο παλιό), η ποίηση, θεωρείται μια εκ των καλών τεχνών. Η πεζογραφία, όπως δηλώνει και το πρώτο συνθετικό της, δεν πάει με άμαξα, ούτε με πιρουέτες, αλλά περπατώντας. […]

15/10/2013, 13:11

  Σκέψεις ως προς την πλοκή και τους ήρωες ενός μυθιστορήματος. Πολλές φορές συζητώντας με φίλους συγγραφείς, αλλά κυρίως με συστηματικούς αναγνώστες, τίθεται το θέμα κατά πόσο ο συγγραφέας είναι ο απόλυτος κυρίαρχος της πλοκής, της εξέλιξης και της μοίρας των ηρώων του βιβλίου που γράφει. Το θέμα ομολογώ πως δε με απασχολούσε όταν έγραφα […]

12/10/2013, 14:35

Μια ζωή σίγουρα όχι ιδανική. Μια καθηλωτική όμως ποιητική φωνή, απολαυστική, που διερευνά βαθιά το άτομο, μέσα από τους διαφορετικούς ρόλους του.   Τελευταία πράξη «To να πεθαίνεις είναι μια τέχνη, όπως κάθε τι. Το κάνω εξαιρετικά καλά. Το κάνω έτσι που να μοιάζει κόλαση.   Το κάνω έτσι που να μοιάζει αληθινό. Μπορείτε να […]

06/10/2013, 20:18

Το πλήκτρο delete, λένε, πως έχει δυνάμεις άγνωστες στους ανθρώπους. Και στην επιστήμη. Έχει ειπωθεί, πως κατά καιρούς, το έχουν δει  να κινείται. Μόνο του. Είτε χωρίς αποτέλεσμα, δηλαδή σβήνοντας κείμενο, είτε και με αποτέλεσμα. Αυτό κι αν είναι… Μία περίπτωση που έχει μείνει στα χρονικά, (είχε υπάρξει και καταγραφή στο αστυνομικό δελτίο), είναι πως […]

06/10/2013, 10:29

Αναρωτιέμαι ποιος διαθέτει τα καταλληλότερα εργαλεία να μιλήσει για τον άνθρωπο: η Επιστήμη της Ψυχολογίας ή η Τέχνη του Λόγου; Αναρωτιέμαι ακόμα αν επαρκούν τα εργαλεία της μιας ή της άλλης (παρατήρηση, επιστημονική μέθοδος, γλώσσα) -εργαλεία έτσι κι αλλιώς ασταθή και υποκείμενα σε πλήθος περιορισμών- για να συλλάβουμε το τι σημαίνει άνθρωπος. Το βέβαιο είναι […]

01/10/2013, 07:47

Τέχνη, Τύχη και Τόλμη. Αυτές οι τρεις λέξεις, πυλώνες ή αλλιώς ως τρεις οδοδείκτες διατρέχουν το ποιητικό σύμπαν του ποιητή και το συσσωματώνουν ως στέρεο κατασκεύασμα, γεννώντας νόημα και εικόνα που ζωοποιεί συναίσθημα. Για τούτο και μόνο, ο Ελύτης δεν μπορεί απλά να χαρακτηριστεί ως ποιητής. Είναι ταυτόχρονα και εικαστικός. Οι εικόνες των γραπτών του, […]

20/09/2013, 06:31