Μινώταυροι, γράφει ο Απόστολος Θηβαίος [Το Άβατον, Η Ματωμένη Γη, Αλέξανδρος Καψοκόλης]
Το Άβατον, Η Ματωμένη Γη, Αλέξανδρος Καψοκόλης, Εκδόσεις Βακχικόν Όλο το σύμπαν Φτιάχτηκε Για τον Εκούσιο θάνατο Του Χριστού Ντε Κουίνσι Η μυθική Αργώ που ίσως κάποτε εκτέθηκε, ρημαγμένη από τον χρόνο στην Αιώνια Πολιτεία, συντρόφεψε τον Ιάσωνα και το μυθικό του πλήρωμα σε τόπους έξω από τον ανθρώπινο […]
Λογοτεχνία και Ψυχογραφία, γράφει η Λεύκη Σαραντινού [Ένα πιάτο λιγότερο, Μαριλένα Παπαϊωάννου]
Ένα πιάτο λιγότερο, Μαριλένα Παπαϊωάννου, Εκδόσεις Καστανιώτη Λίγη Αρχαιολογία, λίγη Ιστορία και λίγο Μυστήριο συνδυασμένα με μία γερή δόση Λογοτεχνίας, αλλά και Ψυχολογίας, αποτελεί το νέο πόνημα της “Μικρής Καρυστιάνη”, της Μαριλένας Παπαϊωάννου. Η Μαριλένα Παπαϊωάννου, είναι μία νέα λογοτέχνιδα, της οποίας η γραφή είναι εμφανώς επηρεασμένη από την πένα της Μεγάλης Κυρίας της Ελληνικής […]
H Οδύσσεια των Κυπρίων, γράφει η Λεύκη Σαραντινού [Το ταξίδι, Ευάγγελος Μαυρουδής]
Το ταξίδι, Ευάγγελος Μαυρούδης, Εκδόσεις Κέδρος Στο πολυπρόσωπο αυτό μυθιστόρημα, μυθιστορηματικοί και αληθινοί ιστορικοί χαρακτήρες εμπλέκονται και πρωταγωνιστούν στην υπόθεση. Όπως συμβαίνει συνήθως στα καλά ιστορικά μυθιστορήματα, οι λίγοι βασικοί χαρακτήρες είναι φανταστικοί, πλαισιώνονται όμως και συνδιαλέγονται με χαρακτήρες με αληθινή ιστορική υπόσταση. Το 1977 πάλι, αφού έχει μεσολαβήσει ο αγώνας της ΕΟΚΑ, η […]
Νιώθω σαν να μην είμαι, γράφει η Κωνσταντίνα-Αϊσέ Γιλμάζ [Ο ήχος του όπλου, Λούλα Αναγνωστάκη]
«Νιώθω σαν να μην είμαι»: Η δόμηση των δραματικών χαρακτήρων στον Ήχο του όπλου της Λούλας Αναγνωστάκη Οι χαρακτήρες σε ένα θεμελιακό ορισμό, «αποτελούν το σύνολο των φυσικών, ψυχολογικών και ηθικών χαρακτηριστικών ενός προσώπου», [1] υποτάσσονται, κατά τον Αριστοτέλη, στη δράση και άρα προσδιορίζονται με βάση τις πράξεις και τον λόγο (ή τις σκέψεις) […]
Η τελευταία ευκαιρία της Συρίας, γράφει ο Παναγιώτης Κολέλης [Ο θάνατος είναι ζόρικη δουλειά, Χάλιντ Χαλίφα]
Ο θάνατος είναι ζόρικη δουλειά, Χάλιντ Χαλίφα, Εκδόσεις Καστανιώτη «Ο θάνατος δεν ήταν πια ένα γεγονός που ανακινούσε συναισθήματα, ήταν η σωτηρία που οι ζωντανοί φθονούσαν», γράφει ο Χάλιντ Χαλίφα, καταδεικνύοντας με εμφατικό τρόπο την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη Συρία τα τελευταία χρόνια. Μέσα από το νέο του βιβλίο, «Ο θάνατος είναι ζόρικη δουλειά», […]
Αληθινές μαρτυρίες, γράφει η Λεύκη Σαραντινού [Ο Τελευταίος Φύλακας, Δημήτρης Οικονόμου]
Ο Τελευταίος Φύλακας, Δημήτρης Οικονόμου, Εκδόσεις Ίκαρος 2020 Πολεμικό και κοινωνικό ιστορικό μυθιστόρημα μπορεί να χαρακτηριστεί το νέο βιβλίο του Δημήτρη Οικονόμου “Ο τελευταίος φύλακας”. Είναι ένα βιβλίο για τους απελευθερωτικούς αγώνες στην τουρκοκρατούμενη Ήπειρο, για το έπος του ’40 και τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο στα βουνά της Πίνδου, καθώς και για τον αδελφοκτόνο σπαραγμό […]
Αντιστρόφως ανάλογες σημασίες, γράφει ο Απόστολος Θηβαίος [Λυρικά Ελάχιστα, Νίκος Βλαχάκης]
Λυρικά Ελάχιστα, Νίκος Βλαχάκης, Εκδόσεις Βακχικόν Ο λυρισμός είναι συνώνυμο του έρωτα και της καταστροφής. Έρχεται σαν κύμα και παρασέρνει την μνήμη μες στον κόλπο του αισθήματος. Φέγγει πίσω από τους στίχους, στο βάθος εκείνου του ρομαντισμού που τον φυσά η ανθρώπινη ψυχή. Αυτή η παράξενη Αργώ που τραβά από εδώ ως την αιωνιότητα, […]
Για τον ιστοριοδίφη αναγνώστη, γράφει η Λεύκη Σαραντινού [Το στέμμα των αυγών, Κώστας Χατζηαντωνίου]
Το στέμμα των αυγών, Κώστας Χατζηαντωνίου, Εκδόσεις Καστανιώτη Το νέο βιβλίο του Κώστα Χατζηαντωνίου “Το στέμμα των αυγών” Εκδόσεις Καστανιώτη, μας παραδίδει την αληθινή ιστορία ενός μεταφρασμένου βυζαντινού χειρογράφου. Το ντοκουμέντο αυτό του 13ου αιώνα δεν αποτελεί λογοτεχνικό εφεύρημα του ίδιου του συγγραφέα- μία κίνηση η οποία συνηθίζεται πολλάκις σήμερα στον χώρο της λογοτεχνίας,- […]
Προσευχές γεμάτες προσωπικότητα, γράφει ο Απόστολος Θηβαίος [Χώμα στον Αέρα, Κωνσταντίνα Σκουφή]
Χώμα στον Αέρα, Κωνσταντίνα Σκουφή, Εκδόσεις Βακχικόν Ο καιρός μας δικαίως χαρακτηρίζεται βιομηχανικός. Διαθέτει όλα τα φόντα, δηλαδή απεριόριστες ποσότητες πλαστικού τελευταίας τεχνολογίας, μοντέρνα κτίσματα με γυάλινη πρόσοψη που σηκώνονται από μηχανήματα δίχως ανθρώπινη ανάμειξη, έναν ολόκληρο στρατό παιχνιδιών και βιομηχανικών προϊόντων που δικαιολογούν, ως απόλυτα πετυχημένη την στροφή του Bauhaus στην ραγδαία εμπορευματοποίηση. Απέναντί […]
Μία de profundis εξομολόγηση, γράφει η Λεύκη Σαραντινού [Να μ’ αγαπάς, Λία Νικολάου]
Να μ’ αγαπάς, Λία Νικολάου, Εκδόσεις Βακχικόν Στα βήματα του Όσκαρ Ουάιλντ με μία de profundis εξομολόγηση κινείται το “Να μ’ αγαπάς” της Λίας Νικολάου. Είναι ένας ύμνος στον έρωτα και στην άνευ όρων αγάπη, μία μακροσκελής λυρική και ερωτική επιστολή ενός πρώην καρκινοπαθούς, του Αλέξανδρου, στον μεγάλο έρωτα της ζωής του, τον μεγαλύτερό του Πάνο. […]
Ανατομία Εποχής, γράφει η Ευσταθία Δήμου [Pixels, Δημήτρης Κοσμόπουλος]
Pixels, Δημήτρης Κοσμόπουλος, Εκδόσεις Κέδρος 2020 Η νέα, ενδέκατη κατά σειρά, ποιητική συλλογή του ποιητή, δοκιμιογράφου και μεταφραστή Δημήτρη Κοσμόπουλου κυκλοφορεί υπό τον αναπάντεχο και ευρηματικό τίτλο Pixels, μία λέξη που αποτελεί δάνειο από ένα γλωσσικό περιβάλλον πολύ απομακρυσμένο από την ποιητική πράξη και πρακτική. Ο όρος, συγκεκριμένα, προερχόμενος από τον συνδυασμό και τη […]
Σπασμοί μες στο σκοτάδι, γράφει η Λίνα Πανταλέων [Ημερολόγιο Επιβίωσης, Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες]
Ημερολόγιο Επιβίωσης, Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες, Εκδόσεις Μεταίχμιο Το ημερολόγιο ενός συγγραφέα είναι η δίοδος για τα παρασκήνια της γραφής του, τις σκαλωσιές των λέξεων. Είναι, επίσης, η θέα προς το ακατέργαστο βίωμα, προτού το παραλάβουν η μυθοπλασία και η γραφή. Ο Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες γράφει για τον χειμώνα του 1998, όταν ήταν σαράντα οχτώ […]
Οδηγός στη ρωσική ποιητική τέχνη, γράφει η Άννα Γρίβα [ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ, Ανθολογία ρώσικων ποιημάτων]
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ, Ανθολογία ρώσικων ποιημάτων, Εκδόσεις Συρτάρι Μία από τις πιο αξιοπρόσεχτες μεταφράσεις ποιητικών κειμένων εντός του 2020 είναι η δίγλωσση ανθολογία ρωσικών ποιημάτων ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ με την οποία συστήνονται στο ελληνικό κοινό πέντε σημαντικές Ρωσίδες ποιήτριες που έδρασαν κατά τον 19ο και 20ο αιώνα. Πρόκειται για τις Μίρρα Λόχβιτσκαγια, Ζιναΐδα Γκίππιους, […]
Σύγχρονη κραυγή αγωνίας, γράφει η Λεύκη Σαραντινού [Μιχάλης Ανυφαντής, Ντίνος Πετράκης]
Μιχάλης Ανυφαντής, Ντίνος Πετράκης, Εκδόσεις Βακχικόν Ο Μιχάλης Ανυφαντής είναι ένας άνθρωπος από αυτούς που δεν θα θέλαμε να έχουμε για φίλο μας, τουλάχιστον όσοι από εμάς διαθέτουμε ακόμη κάποιες ηθικές αρχές. Ο Μιχάλης Ανυφαντής είναι με τον τρόπο του ένας αντιήρωας πρωταγωνιστής, κάτι το οποίο δεν συνηθίζεται και πολύ στη λογοτεχνία για τους […]
Ο Τζόναθαν Κόου και ο Μπίλι Γουάιλντερ, γράφει η Λίλια Τσούβα [Ο κύριος Γουάιλντερ κι εγώ, Τζόναθαν Κόου]
Ο κύριος Γουάιλντερ κι εγώ, Τζόναθαν Κόου, Εκδόσεις Πόλις Ο Άγγλος συγγραφέας Έντουαρντ Φόρστερ (E. Μ. Forster, 1879-1970), στο βιβλίο του Η τέχνη του μυθιστορήματος, αναλύει τη διαφορά ανάμεσα στις λέξεις ιστορία και πλοκή. Η φράση «η βασίλισσα πέθανε και μετά πέθανε ο βασιλιάς» είναι απλώς μια ιστορία (story), σημειώνει. Η φράση όμως […]
Εκφραστική λιτότητα και τόλμη, γράφει η Άννα Γρίβα [Βαθύς ουρανός βυθός θάλασσας, Ξανθίππη Ζαχοπούλου]
Βαθύς ουρανός βυθός θάλασσας, Ξανθίππη Ζαχοπούλου, Εκδόσεις Το Ροδακιό Στην πρόσφατη ποιητική της συλλογή η Ξανθίππη Ζαχοπούλου μάς συστήνει το ιδιαίτερο ποιητικό της σύμπαν: ένα σύμπαν αιθέριο, αρμονικό και γεμάτο με τα μυστικά της φύσης. Το βιβλίο αρθρώνεται σε τρεις ενότητες. Στην πρώτη ενότητα που δίνει μάλιστα τον τίτλο της στο σύνολο του βιβλίου, τα […]
Aντιθετικά ζεύγη, γράφει η Λεύκη Σαραντινού [Ξηρή εποχή, Γκαμπριέλα Μπάμπνικ]
Ξηρή εποχή, Ο Ασυνήθιστος Έρωτας του Χαρματάν, Γκαμπριέλα Μπάμπνικ, Εκδόσεις Βακχικόν Ασυνήθιστος έρωτας, ασυνήθιστη υπόθεση, ασυνήθιστη συγγραφέας, ασυνήθιστο τόπος… Το επίθετο “ασυνήθιστος” είναι κάτι το οποίο χαρακτηρίζει οπωσδήποτε το συγκεκριμένο βιβλίο “Ξηρή εποχή, ο ασυνήθιστος έρωτας του Χαρματάν”. Είμαι βέβαιη ότι οι περισσότεροι αναγνώστες, όπως κι εγώ, ούτε που θα έχουν ακούσει ποτέ για τη […]
Ένας σκύλος, πάντα στο πλευρό μας, γράφει ο Παναγιώτης Κολέλης [Ο σκύλος μου ο Ηλίθιος,Τζων Φάντε]
Ο σκύλος μου ο Ηλίθιος,Τζων Φάντε, Εκδόσεις Δώμα Ένας σκύλος εισέρχεται ορμητικά στη ζωή μιας οικογένειας και ανακατεύει τα πάντα. Γίνεται ξαφνικά το επίκεντρο της προσοχής, με τον ετερόδοξο τρόπο που συμπεριφέρεται, με την «αυθάδεια» και το «θράσος» που επιδεικνύει. Αυτός είναι ο πρωταγωνιστής στην απολαυστική νουβέλα του Τζων Φάντε, «Ο σκύλος μου ο […]
Μια δεύτερη ευκαιρία ζωής, γράφει ο Γιώργος Τζιτζικάκης [Οι Απείθαρχοι, Σεμίνα Διγενή]
Πρόκειται για το δεύτερο μυθιστόρημα της δημοσιογράφου Σεμίνας Διγενή και έρχεται για να εγκαινιάσει την αρχή της συνεργασίας της με τις εκδόσεις Κάκτος. Οι «Απείθαρχοι» τοποθετούνται ως ένοικοι σε έναν 50όροφο ουρανοξύστη-πύργο με ορόφους που διατηρούν ονομασίες όπως: «Επανασχεδιασμός», «Αυτοκτονία», «Πειράματα», «Τραύματα» κ.α. Ετούτο, φυσικά, δεν είναι τυχαίο καθώς αυτή η σύγχρονη Βαβέλ προσφέρει στους […]
Έμφυλες ταυτότητες και σχέσεις εξουσίας, γράφει η Παναγιώτα Ψυχογυιοπούλου [Ιερό Δοχείο, Χλόη Κουτσουμπέλη]
Παγκόσμιο, ανεξάντλητο και διαχρονικό το θέμα που απασχολεί τη Χλόη Κουτσουμπέλη στην επιστολική νουβέλα Ιερό Δοχείο, εκδ. Θίνες, 2015. Αφήγημα στο οποίο διαφαίνεται η από καταβολής κόσμου εγκαθιδρυμένη κυριαρχία του αρσενικού–πατριάρχη και η άσκηση εξουσίας πάνω στη γυναίκα σε όλους τους προαποφασισμένους ρόλους της, ως κόρης, συζύγου, ερωμένης, αδελφής, ακόμα και μητέρας. Η ανδρική εξουσία, […]
Ω, Αυτές οι Λέξεις, γράφει η Ζέφη Κόλια, [Αντιστροφή, Ηλίας Λιατσόπουλος]
Δυσκολεύομαι να διαβάσω ποίηση. Θέλω διαβήτη, χάρακα, μοιρογνωμόνιο, εργαλεία. Γλιστράνε μέσα απ τα μάτια μου οι παράγραφοι, νιώθω ανήμπορη να πάρω τη στροφή μπροστά απ την λοξή ματιά των νοημάτων. Όχι πάντα. Πάντα σχεδόν. Είναι όμως αυτές οι λέξεις: Οι λέξεις- κλειδιά. Οι λέξεις- σπαθιά. Οι λέξεις- θεωρήματα. Οι λέξεις- καλειδοσκόπια. Οι ψυχεδελικές λέξεις , […]
Αγώνας για ζωή, γράφει ο Γιώργος Τζιτζικάκης [Μη μου πεις ότι φοβάσαι, Τζουζέπε Κατοτσέλα]
Αν γυρεύουμε να προσδιορίσουμε τον σκοπό ύπαρξης της λογοτεχνίας στις ζωές μας, τότε δεν πρέπει να αφήνουμε εκτός της βιβλία που μας αφυπνίζουν, ωθώντας μας στη συνειδητοποίηση της ματαιότητας της ύπαρξής μας αλλά στο μεγαλείο κάθε μας ονείρου. Ετούτο ένωσα πως πρέπει να καταθέσω μετά την ανάγνωση του βιβλίου «Μη μου πεις ότι φοβάσαι» του […]
‘Ο Τζόνι πήρε τ΄όπλο του, γράφει η Ζέφη Κόλια [Η χαμένη τιμή της Δημοσιογραφίας, Γιάννης Παντελάκης]
Το βιβλίο του Γιάννη Παντελάκη ‘’Η χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας-20+1 ιστορίες κιτρινισμού ’’ , δεν είναι ένα ευχάριστο ανάγνωσμα. Δεν είναι το βιβλίο που θα βάλεις στο κομοδίνο σου για να σε πάρει γλυκά ο ύπνος διαβάζοντάς το, ούτε στο τραπεζάκι του καφέ για να διακοσμήσεις γιορταστικά το καθιστικό σου-παρά το εξαιρετικό του εξώφυλλο. Στην […]
Καντίς για τα κίτρινα αστέρια στον ουρανό, γράφει η Λίνα Πανταλέων [Γκόλεμ, Πιερ Ασουλίν]
«Ποιος όμως θα μπορούσε να μας διδάξει καλύτερα από ένα αόρατο χέρι, αυτό το υπέροχο άγνωστο χέρι που βάζει ένα βιβλίο μπροστά στα μάτια μας, εκεί που δεν το περιμένουν, οι σελίδες του οποίου φωτίζουν τα κατάβαθα της νύχτας μας και η ανάμνησή του ήδη μας θαμπώνει την αυγή;» Πιερ Ασουλίν, Οι βίοι του […]
Η λογοτεχνία της κρίσης, γράφει η Νότα Χρυσίνα [Τελευταία Έξοδος Στυμφαλία, Μιχάλης Μοδινός]
Η ιστορία των πολιτισμών της Δύσης είναι, σε γενικές γραμμές, η ιστορία της οικονομικής ανάπτυξης και της ύφεσης. Η λέξη κρίση χαρακτηρίζει τον αιώνα μας. Πολιτική, οικονομική, πνευματική κρίση ή ακόμη και ηθική κρίση. Στις μέρες μας, η κρίση φανερώθηκε ως οικονομικό συμβάν αλλά γρήγορα μετατράπηκε σε συνθήκη, μια συνθήκη μέσα στην οποία ζούμε καθημερινά […]
