Ακινητοποιημένες ζωές, γράφει η Τέσυ Μπάιλα [Τρεις σκάλες Ιστορία, Σταύρος Χριστοδούλου]
Τρεις σκάλες Ιστορία, Σταύρος Χριστοδούλου Πληγές που δεν μπόρεσαν να κλείσουν ποτέ, ζωές που παραμένουν αδικαίωτες και ακινητοποιημένες αναζητούν για σαράντα τρία ολόκληρα χρόνια να βρουν έναν τρόπο να αποδράσουν από την «ακρωτηριασμένη εφηβεία τους» για να συνεχίσουν να ζουν σημαδεμένες από το συλλογικό τραύμα μιας χώρας που το 1974, με τα γεγονότα της εισβολής, […]
Μια απλή ιστορία ντροπής, γράφει η Λίνα Πανταλέων [Η επιστροφή του βαρόνου Βένκχαϊμ, Λάζλο Κρασναχορκάι]
Η επιστροφή του βαρόνου Βένκχαϊμ, Λάζλο Κρασναχορκάι «πόσο στενόχωρα είναι όμως όλα αυτά» Σε μια μικρή μαγική πόλη της Βουδαπέστης, οι κάτοικοι ανάστατοι αναμένουν την επιστροφή του βαρόνου Βένκχαϊμ. Αυτό το εξέχον μέλος της κοινότητάς τους είχε φυγαδευτεί μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Αργεντινή, ενόσω διατηρούσε συγγενικές σχέσεις και στη […]
Κώστας Ταχτσής, ο ασυμβίβαστος των κοινωνικών κανόνων, γράφει η Τέσυ Μπάιλα [Το Τρίτο Στεφάνι]
***Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη Το Τρίτο Στεφάνι, Κώστας Ταχτσής, Εκδόσεις Ψυχογιός «Άρχισα το μυθιστόρημα σε πρώτο πρόσωπο, με αφηγήτρια μια εντελώς πλασματική ηρωίδα, τη Νίνα που θα μπορούσα, πιο δικαιολογημένα νομίζω απ’ τον Φλομπέρ, να πω […]
Ο μαγικός κόσμος του Max Porter, γράφει η Λίλια Τσούβα [Λάννυ, Μαξ Πόρτερ]
Λάννυ, Μαξ Πόρτερ Το μυθιστόρημα του Μαξ Πόρτερ Λάννυ (ΠΟΛΙΣ 2020) είναι μια υποβλητική αλληγορία με πυρήνα τα λαϊκά παραμύθια και θέμα την παιδική ηλικία, τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και τη μεταβλητότητα της ζωής. Στις συνεντεύξεις του ο Πόρτερ δεν κρύβει το ενδιαφέρον για τις προφορικές ποιητικές παραδόσεις, όπως και τις […]
Ζωή μέχρι χθες, του Γιάννη Ξανθούλη, γράφει η Τούλα Ρεπαπή
Ζωή μέχρι χθες, Γιάννης Ξανθούλης Στο βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη, Ζωή μέχρι χθες, η κοσμοπολίτισσα ηρωίδα, Αμφιτρίτη- Ρίτα Βράνη, στην ηλικία των εβδομήντα δύο χρόνων, οδηγούμενη από τις αναμνήσεις της επιστρέφει όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά επιστρέφει στη ζωή που άφησε πίσω της στα είκοσι έξι. Tότε, που παντρεύτηκε τον Φοίβο και έφυγε μαζί του. […]
Παρών στο φως, γράφει η Τέσυ Μπάιλα [Η καλύτερη χειρότερη μέρα της ζωής σου, Αύγουστος Κορτώ]
Ένα σημαντικό βιβλίο για την κατάθλιψη, μια ρεαλιστική και απόλυτα κατατοπιστική εξομολόγηση για ένα πρόβλημα που μαστίζει τις σύγχρονες κοινωνίες Ένα σημαντικό βιβλίο για την κατάθλιψη, μια ρεαλιστική και απόλυτα κατατοπιστική εξομολόγηση για ένα πρόβλημα που μαστίζει τις σύγχρονες κοινωνίες, αλλά περισσότερο μια αυτοβιογραφική κραυγή ενός ανθρώπου που στέκεται πλέον με περισσό θάρρος απέναντι στους […]
Οικείος κόσμος, απροσπέλαστος, γράφει ο Παναγιώτης Κολέλης [Η Βλάβη – Το Τούνελ – Ο Σκύλος, Φρήντριχ Ντύρενματ]
Η Βλάβη – Το Τούνελ – Ο Σκύλος, Φρήντριχ Ντύρενματ Κάποιες φορές, η ανάγνωση ενός βιβλίου μπορεί να αποτελέσει μία πολύ επικίνδυνη ακροβασία, ένα ταξίδι σε αχαρτογράφητα νερά, μία εμπειρία που να φωτίσει δυσδιάκριτες εκφάνσεις της πραγματικότητας. Αυτό συμβαίνει όταν μία ιστορία φτάνει τόσο βαθιά που δημιουργεί στον αναγνώστη την ακατανίκητη επιθυμία να παρατηρήσει τον […]
Ενδημικά, γράφει ο Απόστολος Θηβαίος [Ένα δέντρο Λιβάνι και πάλι ο Ξηρανθός, Ευφροσύνη Μαντά – Λαζάρου]
Ένα δέντρο Λιβάνι και πάλι ο Ξηρανθός, Ευφροσύνη Μαντά – Λαζάρου Οι συγγραφείς που αγάπησε τούτο το σημείωμα είναι συνήθως πρόσωπα που δεν θα γνωρίσει ποτέ. Ίσως για αυτό ο δεσμός που αναπτύσσεται ανάμεσα στον αναγνώστη και το πρόσωπο που προσμένει στην εσοχή του εξωφύλλου φαντάζει η πιο γνήσια φιλία, μια σχέση ανόθευτη. […]
Ο Ηλίας Βενέζης και το Αιγαίο: Προβληματισμοί πάνω στη Μοίρα, γράφει η Μαριαλένα Ηλία
Επηρεασμένος από τα τραγικά συμβάντα του δικού του βίου (όπως και χιλιάδων άλλων συγκαίρων του), ο συγγραφέας επιδίδει στο έργο του μια αίσθηση ματαιότητας και παραίτησης από την ζωή Ο Ηλίας Βενέζης, Έλληνας λογοτέχνης της γενιάς του ‘30, γεννήθηκε το 1904 στις Κυδωνίες της Μικράς Ασίας. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή η οικογένεια του αναγκάστηκε να […]
Μια ξεχωριστή δοκιμιακή γραφή, γράφει η Άννα Γρίβα [Η εύφορη λύπη του Μιχάλη Γκανά, Θανάσης Μαρκόπουλος]
Η εύφορη λύπη του Μιχάλη Γκανά, Θανάσης Μαρκόπουλος Διαβάζοντας κανείς τον τίτλο του τελευταίου βιβλίου του Θανάση Μαρκόπουλου, μπορεί εύκολα να θεωρήσει ότι ο συγγραφέας καταπιάνεται με μια φιλολογική ανίχνευση λογοτεχνικών ζητημάτων που αφορούν ένα ειδικό κοινό, κάποιους μελετητές συγκεκριμένων πτυχών της νεοελληνικής ποιητικής γραφής. Αν όμως αρχίσει να διαβάζει το βιβλίο θα διαπιστώσει πως […]
Στην καρδιά του αίματος, γράφει ο Γιώργος Τζιτζικάκης [Παραπλάνηση, Γρηγόρης Αζαριάδης]
Παραπλάνηση, Γρηγόρης Αζαριάδης Η «Παραπλάνηση» αποτελεί το πέμπτο βιβλίο του Γρηγόρη Αζαριάδη. Μας έρχεται από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και αν και αποτελεί αυτοτελή ιστορία είναι σε σύνδεση με τους ήρωες του πρότερου μυθιστορήματος του συγγραφέα (Σκοτεινός Λαβύρινθος) εφόσον ακολουθεί τα αστυνομικά βήματα της αστυνόμου Τρύπη. Η «Παραπλάνηση» καταπιάνεται με τον συγγραφέα Ιωάννη Πατρίκιο, ο οποίος […]
Η μνήμη και η αδελφή της η λήθη, γράφει ο Νίκος Χρυσός [Αδελφικό, Βάσια Τζανακάρη]
Αδελφικό, Βάσια Τζανακάρη, Εκδόσεις Μεταίχμιο Όταν η Μάρω Αμπατζή, ηρωίδα του νέου μυθιστορήματος της Βάσιας Τζανακάρη, αποφασίζει να επιστρέψει στο Αδελφικό δεν το κάνει παρακινημένη από νοσταλγία· βαθύτερος πόθος της, άλλωστε, δεν είναι ο γυρισμός στους προσφιλείς της τόπους, αλλά η επιστροφή στα νεανικά της χρόνια, ευχόμενη να ανακαλύψει εκεί το σθένος και τις […]
Βιβλία για τις μέρες της καραντίνας (και όχι μόνο), γράφει ο Κώστας Στοφόρος
Με το αίτημα να ανοίξουν άμεσα τα βιβλιοπωλεία, η σημερινής στήλη ξεφεύγει από τα καθιερωμένα και σας κάνει πολλές προτάσεις με βιβλία για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά… Ας γίνει τουλάχιστον μια ευκαιρία η δύσκολη περίοδος που ζούμε για να διαβάσουμε όλοι παρέα. Κλείνουμε λοιπόν τηλεόραση και υπολογιστή, αφήνουμε στην άκρη το κινητό μας και πιάνουμε […]
Σχεδόν γυμνή σαν την αλήθεια, της Κυριακής Καρσάμπα, γράφει η Ρία Φελεκίδου
Σχεδόν γυμνή σαν την αλήθεια, Κυριακή Καρσαμπά Η σοφία της ισόβιας παιδικότητας, η μαγική Σιωπή και η γυμνή Αλήθεια Η Κυριακή Καρσαμπά είναι από εκείνες τις παρουσίες στον πληθωρικό χώρο των κοινωνικών δικτύων, που αφήνουν ένα ισχυρό – αλλά όχι ηχηρό- αποτύπωμα, από εκείνες τις ποιητικές φωνές που αποκαλύπτονται όχι μόνο ως δημιουργοί αλλά και […]
Η θλίψη των χαλασμάτων, γράφει η Λίλια Τσούβα [Ιστανμπούλ, Ορχάν Παμούκ]
Ιστανμπούλ, Ορχάν Παμούκ Το 1978 ο κριτικός λογοτεχνίας και πολιτικός αναλυτής Έντουαρντ Σαΐντ στο βιβλίο του Οριενταλισμός υποστήριζε ότι υπήρχε στην Ευρώπη καθολικευμένη η αντίληψη για τη δεδομένη ανωτερότητα οποιουδήποτε πράγματος είναι δυτικό και εντόπιζε μια ευρωπαϊκή πολιτισμική παράδοση οριενταλισμού μέσα από την οποία η Ανατολή προσδιοριζόταν ως Άλλο και κατώτερο από τη Δύση, ένα […]
Ποιητική απόσταξη, γράφει η Ευσταθία Δήμου [Ο δρόμος και πάλι, Τίτος Πατρίκιος]
Ο δρόμος και πάλι, Τίτος Πατρίκιος Με μία εξαιρετικά μικρή σε έκταση, αποτελούμενη από μόλις έντεκα ποιήματα, ταυτόχρονα όμως μεγάλης εμβέλειας και βεληνεκούς ποιητική συλλογή, ο Τίτος Πατρίκιος επανέρχεται λογοτεχνικά, αυτή τη φορά με ένα βιβλίο που επιχειρεί μία καταβύθιση και αναμέτρηση με τις μεγάλες αλήθειες της ζωής. Ο τίτλος που ο ποιητής δίνει στη […]
Αλμπέρ Καμύ Σημειωματάρια, Βιβλίο δεύτερο (Ιανουάριος 1942-Μάρτιος 1951), γράφει η Τέσυ Μπάιλα
Αλμπέρ Καμύ, Σημειωματάρια, Βιβλίο δεύτερο (Ιανουάριος 1942 – Μάρτιος 1951) Ενδόμυχοι στοχασμοί ενός συγγραφέα Ο δεύτερος τόμος των σημειωματαρίων που διατηρούσε ο Αλμπέρ Καμύ από τον Ιανουάριο του 1942 έως και τον Μάρτιο του 1951 κυκλοφόρησε πρόσφατα. Σίγουρα δεν πρόκειται για μια απλή καταγραφή κάποιων στοχασμών του μεγάλου διανοητή. Αυτό που εισπράττει ο […]
Συναισθηματικές εκκρεμότητες, γράφει η Τέσυ Μπάιλα [Πως πάνε τα πράγματα, Θάνος Κάππας]
Πως πάνε τα πράγματα, Θάνος Κάππας Πώς πάνε τα πράγματα ή αλλιώς η τρυφερή μελαγχολία της ύπαρξης στον απολογισμό μιας πνιγηρής καθημερινότητας κατανεμημένη σε επτά διηγήματα με την υπογραφή του Θάνου Κάππα. Ανήσυχες σχέσεις κατακερματισμένων από τη ζωή ανθρώπων γίνονται η αφορμή για μια εν τω βάθει ενδοσκόπηση. Μια αναρρίχηση από το τέλμα και την […]
Η περιπέτεια της μνήμης, γράφει η Λίλια Τσούβα [Το μικρό αγόρι και ο σκελετός, Μπέϊνιρ Μπέργκσον]
Το μικρό αγόρι και ο σκελετός, Μπέϊνιρ Μπέργκσον «Εάν η πιο μεγάλη χώρα είναι η Σιωπή, η μνήμη είναι ο ήλιος αυτής της χώρας». Στέλιος Λουκάς [i] Η μνήμη, από τις σημαντικότερες λειτουργίες του εγκεφάλου. Καθώς οι σκέψεις γλιστρούν στον συνειδητό νου, συναντιούνται με τον χρόνο και τη συνείδηση. Κατανόηση, εμπειρία, αναπαράσταση, […]
Ο ανθρωπομορφισμός των θηρίων, γράφει η Ευσταθία Δήμου [Θηριόμορφοι, Έλενα Μαρούτσου]
Θηριόμορφοι, Έλενα Μαρούτσου Με ένα ξεχωριστό, στην παρουσίαση και το περιεχόμενό του βιβλίο, η Έλενα Μαρούτσου επανέρχεται πεζογραφικά – δύο χρόνια μετά το Δύο, το μυθιστόρημα που έγραψε από κοινού με την Ούρσουλα Φωσκόλου – με ένα μυθιστόρημα που το χαρακτηρίζει η πρωτοτυπία της σύνθεσης και η πυκνότητα του υποβάθρου του. Ο τίτλος Θηριόμορφοι εισάγει […]
Στο μικροσκόπιο του Φανταστικού, γράφει ο Δημήτρης Σωτάκης [Black Jack, Δημήτρης Μποσκαΐνος]
Black Jack, Δημήτρης Μποσκαΐνος Η πρώτη συλλογή διηγημάτων του Δημήτρη Μποσκαΐνου αποτελεί ένα ενδιαφέρον λογοτεχνικό ψηφιδωτό, το οποίο προκύπτει τόσο από την υφολογική πολυφωνία των κειμένων του βιβλίου, όσο και από την συναισθηματική πολυπλοκότητα που τα συνδέει. Τα διηγήματα του 49χρονου συγγραφέα διαθέτουν μια ιδιότυπη ποικιλία σε σχέση με τα θέματα που καταπιάνονται, εκπλήσσοντας […]
Ο λογοτεχνικός λόγος της κριτικής, γράφει η Τέσυ Μπάιλα [Τα βιβλία των άλλων Ι, Κωστής Παπαγιώργης]
Τα βιβλία των άλλων Ι, Κωστής Παπαγιώργης, Εκδόσεις Καστανιώτη Μια εκτενής επιλογή κριτικών κειμένων του Κωστή Παπαγιώργη που αφορούν στους Έλληνες δημιουργούς του λόγου και στην ελληνική λογοτεχνία, την παλαιότερη και την πιο σύγχρονη, είναι η ανθολογία των δοκιμίων του που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδ. Καστανιώτη. Τα επιλεγμένα δοκίμιά του φέρνουν στο φως τη […]
Πρωτόγνωρη σε ένταση καταιγίδα, γράφει η Χριστίνα Λιναρδάκη [Ο γιος μας, Βαγγέλης Μπέκας]
Ο γιος μας, Βαγγέλης Μπέκας Ο τίτλος σε κάνει να σταθείς σε αυτό το «μας» στο τέλος. Γιατί «ο γιος μας» και όχι ο γιος τους ή οτιδήποτε άλλο; Την απάντηση την παίρνουμε μόνο προς το τέλος. Κι αυτό επειδή, σε αυτό το νέο βιβλίο του Βαγγέλη Μπέκα, η αλήθεια είναι παντελώς απρόθυμη να έρθει […]
Φίλεμα Πίπερμαν, γράφει ο Απόστολος Θηβαίος [Η Θάλασσα της Σιωπής, Ιωάννης Σ. Παπουτσάκης]
Η Θάλασσα της Σιωπής, Ιωάννης Σ. Παπουτσάκης Η Θάλασσα της Σιωπής των εκδόσεων Βακχικόν συνιστά την τέταρτη, ποιητική συλλογή του μαχόμενου ανθρώπου Ιωάννη Σ. Παπουτσάκη. Ραδιόφωνο, έντυπη δημοσιογραφία , πολιτιστικό ρεπορτάζ, ντοκιμανταίρ για τις ιστορικές συνοικίες της Αθήνας. Ανάμεσα στην πόλη του Ερωτόκριτου, την Χίο και την Κορινθία των επτά στρωμάτων θεμελιώνεται η […]
Ένα χέρι να πιαστείς, γράφει ο Γιώργος Τζιτζικάκης [Παλίρροια, Μαρία Κωνσταντούρου]
Παλίρροια, Μαρία Κωνσταντούρου Το τελευταίο μυθιστόρημα της κυρίας Κωνσταντούρου με τίτλο «Παλίρροια» μας μεταφέρει στη Ποβέλια, ένα στοιχειωμένο νησί στη Βενετία, όπου κατά τον Μεσαίωνα δέχτηκε χιλιάδες ανθρώπους χτυπημένους από την πανούκλα, ενώ στις αρχές του εικοστού αιώνα, οπότε και τοποθετείται το μυθιστόρημα, χρησιμοποιήθηκε ως ψυχιατρικό άσυλο. Στην «Παλίρροια» τα χρώματα και η αίσθηση της […]
Πεζολογική διάθεση και Ποιητική δημιουργία, γράφει η Ευσταθία Δήμου [Η χαρτοπετσέτα, Νίκος Φρατζέτης]
Η χαρτοπετσέτα, Νίκος Φρατζέτης Η νέα ποιητική συλλογή του Νίκου Φρατζέτη, τρίτη κατά σειρά, παρόλο που δεν διαρρηγνύει τους δεσμούς της με την προηγούμενη, τουλάχιστον στο επίπεδο της ατμόσφαιρας, του κλίματος και του ρυθμού των ποιημάτων, διευρύνει σημαντικά το πεδίο της ποιητικής του καλλιτέχνη ο οποίος στρέφεται τώρα, πολύ πιο έντονα και συνειδητά, στη σύνθεση […]
Η μεταμόρφωση του πόνου, γράφει ο Μίνως Ευσταθιάδης [Χωρίς Πρόσωπο, Κατερίνα Μαλακατέ]
Χωρίς Πρόσωπο, Κατερίνα Μαλακατέ, Εκδόσεις Μεταίχμιο Η πορεία ενός μυθιστορήματος συχνά συνδέεται -έστω και αθέλητα- με την ώρα της έκδοσής του. Το «Χωρίς πρόσωπο» (εκδ. Μεταίχμιο) της Κατερίνας Μαλακατέ γράφτηκε σε ανύποπτο χρόνο και κανονικά επρόκειτο να κυκλοφορήσει την προηγούμενη άνοιξη, το πρόλαβε όμως ο ιός. Ίσως τελικά να υπήρχε και ένας κόκκος τύχης […]
Ένα δείγμα έμπειρης γραφής πεζολογικής ποίησης, γράφει η Αθηνά Ν. Μαλαπάνη [Η Κρεμμυδαποθήκη, Κατερίνα Λιάτζουρα]
Η ποιητική συλλογή της Κατερίνας Λιάτζουρα, Η Κρεμμυδαποθήκη, από τις εκδόσεις Βακχικόν αποτελεί ένα δείγμα έμπειρης γραφής πεζολογικής ποίησης. Τα ποιήματα αποτελούν ένα χαρακτηριστικό δείγμα προσωπικής ποίησης σε απόλυτα εξομολογητικό τόνο. Τα ποιήματα είναι εμπνευσμένα από γλυκιές -ή πικρές- αναμνήσεις του ποιητικού υποκειμένου, με αποτέλεσμα να εμπλέκονται συγκεκριμένα μέρη (όπως το Πήλιο, η Εύβοια και […]
Η σάγκα της ενοχής, γράφει η Λίνα Πανταλέων [Η μέρα χωρίς όνομα, Friedrich Ani]
«Στην πραγματικότητα κατοικούμε στη μοναξιά, κι αυτό δεν είναι καλό, δεν μπορεί να είναι καλό» Στις 14 Φεβρουαρίου κάποιας χρονιάς του 20ού αιώνα, η Έστερ Βίντερ βρίσκεται κρεμασμένη από ένα δέντρο σε ένα πάρκο του Μονάχου. Ήταν δεκαεφτά χρονών και κανένας από όσους τη γνώριζαν δεν καταλάβαινε γιατί είχε αυτοκτονήσει. Ένα χρόνο […]
Εφιαλτικοί «τόποι», γράφει η Λαμπρινή Γλερίδου [Ώσπου οι πέτρες να γίνουν ελαφρύτερες απ’ το νερό, Αντόνιο Λόμπο Αντούνες]
Ώσπου οι πέτρες να γίνουν ελαφρύτερες απ’ το νερό, Αντόνιο Λόμπο Αντούνες Ο πολυγραφότατος και διακεκριμένος Πορτογάλος συγγραφέας Αντόνιο Λόμπο Αντούνες βρέθηκε στην Αγκόλα, ως στρατιωτικός γιατρός, για περίπου δύο χρόνια στις αρχές της δεκαετίας του ’70, όταν ακόμα μαινόταν ο αποικιακός πόλεμος εκεί (1961–1974) και πριν την επίτευξη της πολυπόθητης ανεξαρτησίας της […]
